ประโยค ๒ - คำฉันพระมังคลปฐมก เล่มที่ ๑ : หน้า 48/229

ประโยค ๒ - คำฉันพระมังคลปฐมก เล่มที่ ๑ หน้า ๔๘ นิรมิต ภาว ให้เป็นภาระ อนุทุเคราะห์ ของพระเจ้าอานนท์ ฯ เถร อ. พระเจ้า คณุตวา ไปแล้ว อุทาหิต ย่อมแสดงขึ้น อุทาหิต ซึ่งอุทาหิต กล่าว พระเทวี ท.เหล่านี้ นีพฤ ช์ เมืองนทีฯ ทาส เทวี ในพระเทวี ท. เหล่านี้นานา มูลิกา อ. พระเทวี พระนามว่ามัลลิกา คณุตวา ตรงเรียนเอาแล้ว สชามาชาติวา ตรง สายยาวแล้ว ปฏิฉานปลี ตรงยังพระเจ้าเถรให้รับรองแล้ว อุทาหิต ซึ่งอุทาหิต สกุณีโดยเอกร า ปณ ส่วนอื่น วาดฤชาติดยา อ. พระนางวาสฏขิดยา นอว คณาหี ย่อมไม่ทรงเรียนเอนั้นเทียว น สชามาตี ย่อมไม่ทรงสาธยาย น สุกโก ย่อมไม่อา ปฏิฉานเปลู เพื่ออัขยันพระเจ้าให้รับรอง อุทาหิต ซึ่งอุทาหิต สกุณีโดยเอกร า อค ครั้งนั้น เอกวิวิต ในวันหนึ่ง สกุณา อ. พระศาดา ปฏิ จารถามแล้ว เถร ซึ่งพระเจ้าอานนท์ ดูก่อนอานนท์ อุปสิกา อ. อุปสิกา ท. ปริอุปนิติ เล่าเรียนอยู่ รมณ์ ซึ่งธรรม กิ หรือ อิติ ดั่งนี้ (แปลว่า) อ. พระเจ้า (อาท) กรุณทูล แล้วว่า ภานุต ข่านพระองค์ผู้เจริญ อาม พระเจ้าบ้า (อุปสิกา) อุปสิกา ท. ปริอุปนิติ เล่าเรียนอยู่ (อามิ) ซึ่งธรรม อิติ ดั่งนี้ (สกุณา) อ. พระศาดา (ปุจฉี) ตรัสถามแล้วว่า กา อุปสิกา อ. อุปสิกาไหน คณุติยา ย่อมเรียนเอา สกุกจิ โดยเคารพ อิติ ดังนี้ (แปลว่า) อ. พระเจ้า (อาท) กรุณทูล แล้วว่า ภานุต ข่านพระองค์ผู้เจริญ มูลิกา อ. พระเทวะพระนาม ว่ามัลลิกา คณุทวา ย่อมทรงเรียนเอา สกุกจิ โดยเคารพ สชามาตี