วาจาสุภาสิตและผลของคำพูด : หน้า 52/229

ประโยค๒ - คำฉิมพระมาปฏิรูป ยกที่พัฒนา ถาปภ ๓ - หน้าที่ ๕๒ อ. วาจา สุภาสิต อันเป็นสุขาภิ อผลา เป็นวาจามีผลหมามได้ โหติ ย่อมมี อุทฟสดา ปุคลสุต สะแกบุคลสุ ไม่กระทำอยู่ เอว ฉันนั้น อติ ดังนี้ (ภาคซา) อันพระผู้มาหภาี อาจูติ ครับ ศรัส แล้ว ว (อุดโต) อ. อรรคว่า จุมปนีสุปปลิกา เป็นดอกไม้ต่างด้วย ดอกไม่ดอกำบันและดอกอุบลเขียวเป็นต้น (อดิ) ดังนี้ (ปฐส) แห่งเทวบ่าว คติ ดังนี้ ๆ อุดโต อ. อรรถว่า คนโโร อ. กลั่น พร้อ ย่อมแผ่ไป สริโร ในสรีระ ธารนุตสุด ผูคลาสสุด ของบุคคลผู้รงไว้อยู่ ดำ ปุ๋ย ซึ่ง ดอกไม้นั้น ยา ฉันใด วาจา มุท อ. วาจา สุภาสิต อันเป็น สุภาษิต เตปคุพุทธรณสูงอาจา คับตามันพร้อมแล้วว่าพระ พุทธพจน์ คือประชุมแห่งปฏิรูป ๓ ผลาด เป็นวาจาเป็นไปได้ด้วยผล โหติ ย่อมมี คือว่า มหาภลผล ชื่อว่าเป็นวาจามีผลมาก มาหนิสสา เป็นวาจามีอันอันสูงสมัยา อวหนโต เพราะอันนามา สุดคุณธรรมนุธ- ปฏิบัติคุณานี้ ซึ่งกลืนถืออาการฟัง และกลืนถืออาการทรงจำ และกลืนคือ การปฏิบัติ ท. โทติ ย่อมมี สุภพโต บุคลสุ สะแกบุคลสุ แก่บุคลสุ อิติ ดังนี้ (ปฐส) แห่งว่า เออ อิติ ดังนี้เป็นต้น ฯ