ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคนี้ - คำอธิษฐานพระมิ่งมงคลของคุณ ยกทีเก ปลายภาค ๑ ─ หน้า ๑๙
กายนี้ เผยปม วิมิฟองน้ำเป็นเครื่องเปรียบ
อธิสมุพุทธโน รู้พร้อมเฉพาะอยู่ (อิม กาย) ซึ่ง
กายนี้ มีวิธีมุ่ง วิมิพัยแตะเป็นธรรม เนตรวรรณ
ติแล้ว ปุปผากนี ซึ่งพวงดอกไม้ ท. มารสุข
ของมาร คุณณ พึงถึง อดสูน ซึ่งที่เป็นที่ไม่เห็น
มาจรชาลสุด แห่งมัจฉุพะราชา อิต ดั้งนี้ ๑
(อุโณ) อ. อรรถว่า วิทิวา รู้แล้ว กาย ซึ่งกาย อิม นี้
คือว่า เกสาธสมุขสงบ อันปันติขันพร้อมแล้วว่ามาตรวนส่วน
มีผมเป็นต้นว่า เผยปิฎกสุภ คีอ้อนบันติพึงเห็นสมด้วยอีกก่อน
แห่งพองน้ำ อปลาทพพลอนุรินทร์วากาลิกเถน เพราะอธว่าไม่มี
กำลัง และมีกล้องโทษปรุงร้ายแล้ว และไม่ารแค่กาลนานและ
เป็นไปตลอดกาลเพียงนั้น อิต ดั่งนี้ (อิติ ดั่งนี้ ดูด ปทูล
ในบท ท. หลานนั้นหนา (ปกสุด) แห่งว่าผลมุ่ง อิต ดั่งนี้ ๓
อุโณ อ. อรรถว่า อธิสมพารา โน รู้พร้อมเฉพาะอยู๋ คือว่า
พุทธมโน รู้แล้ว คือว่า ชานโน่ ตราบอุว่า มรีอ อ.พยันเฑด
รูปลัด วิ เป็นเพียงดังว่าง แล้วซึ่งความเป็นรูป คณะบุคคล วัย เป็น
เพียงดังว่าเข้าสิ่งความเป็นวัตถูอันบุคคลไม่ถึงเอา โหติ ย่อมมี ชนาน
แก่เช่น ท. จิตาน ผู้อยู่แล้ว ทุเร ในที่ใกล้ ริตตา เป็นธรรมชาติ
เปล่า ตุฎา เป็นธรรมชาติว่าง อนูญุปลาน เป็นธรรมชาติบัก ถึง
ซึ่งความเป็นวัตถูอันบุคคลไม่ถึงเอา (ทุคา) เป็น สมปชิวิต
ยอมถึงพร้อม ชนาน แก่ชน ท. อุปกุณฑา ผูเข้าไปอยู่ สนุก