พระไตรปิฎก-คัมภีร์พระธรรมบท : หน้า 122/229

ประโยค พระไตรปิฎก-คัมภีร์พระธรรมบทที่ถูกต้อง ยกศัพท์เปิด ภาค ๓ หน้า ๑๒๒ ตำรา ซึ่งพระเทวินันท์ ตาเอว เหมือนอย่างนั้นนั่นเทียว ปุจฺฉี แม่กอต ๆ สา เทว ที่ อ.พระเทวินันท์ อท เทลแล้วว่า คุ๋ อ. พระองค์ วลิส ศรัลแล้วว่า ราชโน อ. พระราช ท. เอดกก ผู้มีประมาณ เท่านี้ เทวตาย อันเทวา คเหดวา จับแล้ว ทิณนาถ ถ่ายแล้ว เม แก่เรา อดิ ดังนี้ อนานิ ในกาสลุ รุกโภ อต้นไม้ อุดกีณ อันไฟ ทุฆโล ใหม่แล้ว วามปะเสน ที่ข่วงเนืองชาย อูรี ในเมืองบน เทวตาย แห่งเทวาดา เด ของพระองค์ สาเทวา อ. เทวดานั้น นอสกิญ ไม่ได้อาแล้ว ตา อุกี นิพพานปูด เพื่ออึ้งไฟนั้นให้คง กามา เพราะเหตุไร ยก ฯลฯ (เทวดา) อ. เทวดา (๓) ของพระองค์ มหาวนา เป็นผู้มีอานภาพขันเทา คว้า อย่างนี้ (ได๋) ยอมเป็น ใช้ะ อิต ดั่งนี้ ราชานิ คะพระราชา ปุ่น อีก ๆ เทวดา อ.เทวดา วตฺวา ทูลแล้วว่า ภูเขา ข้าแต่พระวิสุทธิ์ เอ๋อ อ. อย่างนั้น ภูเขา ข้าแต่พระวิสุทธิ์เอ๋อ อ. อย่างนั้น อดิ ดังนี้ บูชา สิขา แล้ว ฯ เทวี่ ซึ่งพระเทวินันท์ ตาเอว เหมือนอย่างนั้นนั่นเทียว ปุจฺฉี แม่กอ ๆ สา เทว อ. พระเทวินันท์ กายามา จิต ประทับนิรตรส อยู่แล้ว โรตี เจอา ทรงกันแสงแล้วด้วยนั้นเทียว หสิ ๆ ทรงหัวเราะ แล้วด้วย ๆ อด ครั้งนั้น ราชา อ.พระราชา อาท ศรัลแล้วว่า คุû อ. ท่าน อุบุฏกิาก เป็นผู้เป็นบ่า อสิ ย่อมเป็น ก็ หรือ อิติดังนี้ เทวี่ คะพระเทวีน (เทวี) อ.พระเทวี (อา) ศรัลแล้วว่า เทว บ้าแต่สมุดเทพ คุû อ. พระองค์ วาสติ ศรัลแล้ว เอ๋อ อย่างนี้ กุสมา