พระราชดำรัสของมหากุมารโอ : หน้า 12/229

埃โก 》โดยความเป็นอันเดียวกันเทียว อมสุ่ ได้เสด็จไปแล้ว สกลกฎฐานานี้ สู่ก่อนเป็นของพระองค์และอันเป็นของพระองค์ ท.ๆ เหตุ ดีสุด ญามเรสุ ในพระบารมี ท. 3 เหล่านั้นหนา ปสนิท-กุมารโอ. พระปเสนกุมาร ทูลสุดขา ทรงแสดงแล้ว ลูปุ้ ซึ่งศิลปะ ปิฎก แก่พระบิดา ปิฎก อันพระบิดา ปสนุน น ผู้ทรงเลื่อมใสแล้ว อภิสิทธิ์ ทรงอิฐพะเท่า ราชฯ ในความเป็นแห่งพระราชฯ มหากุมารโอ พระญูรพระนามว่าหลอ ทสนโต เมื่อทรงแสดง ลูปุ้ ซึ่งศิลปะ ลิขิตรินี แก่เจ้าจิจิวิ ท. ทสุสสิ ทรงแสดงแล้ว อุดสาทน ด้วยพระอุตสาหะ มหนเจต อันใหญ่ ๆ องค์นี้ อ. พระนัยนตา ท. ตสุส มหากุมารสุส ของพระญูรพระนามว่าหลอj่นืน ภิชิตวา อนิลู ได้แตกไปแล้ว ๆ ลิขิตรินีชาโนะ อ.เจ้าจิจิวิ ท. (มหนดูวา) ทรงปรึกษากันแล้วว่า อิา วาด โอหนอ องรีโอ อ.พระอาจารย์ อุทาหา ของเรา ท. ปฎโต ทรงยึดแล้ว อุภิวิสุทธ ซึ่งความปีนาคแห่งพระนัยตา มย อ. เรา ท. น. ปรีจุติสุสาม จักบังงำ ไม่สะอรบ ต อาจิซ ซึ่งพระอาจารย์นั้น อุปชิสิทธสาม จักบังงำ อาจิซิ ซึ่งพระอาจารย์นั้น อิติ ดังนี้ อัต นี้ ได้เวลากแล้ว ทรวี ซึ่งประตู เอิก ประตูนี้ สตนพสุธา อันเป็นที่ตั้งขึ้นแห่งแสน แห่งทรัพย์ ทสุส มหาลโล แก่พระญูรพระนามว่าหลอj่นืน ๆ โส มหาลี อ.พระญูรพระนามว่าหลอj่นืน นิสมาย ทรงอาศัยแล้ว ต ทวาร ซึ่งประตูนั้น ลิขิตรินีซุคุต อีกโสรของเจ้าจิอจิวี ท. ปฏุสด ผู้อธิษฐานเป็นประมาณ สำนักงานนี้โต ทรงให้ศึกษายอยู่