ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค – คำจีนพระธรรมทูตถูกดา ยกพักเทป อภ – หน้าที่ 199
ราชา อ. พระราชา อาทิส ได้ทรงกระทำแล้ว ตาม เหมือน
อย่างนั้น ๆ อติฮโร ปีสกุป อ. บุรษเปลี่ยนอนัน ค ณคดวา ยังบาค
ให้กระทำแล้ว จิงกิ้ งช่อง สานิยา ที่ม่า กฤติธิคุณ ด้วย
ปลายแห่งกรรมไร ปูไรฑสสุด เพื่อปูไรฎ กณุฑสุด คำว่าอยู่ สะทธี
กับ ธัญญา ด้วยพระราชา มูแผ ครับ เมื่อปาก วิภูมุต เป็นสักว่าอัน
ปูไรหิตเปิดแล้ว (สมาน) เป็นอยู่ จิ๋ คีดแล้ว อสลุนทิก ซึ่ง
คูแห่งแพะ เอกกี่ ก้อนหนึงก่อนหนึง ๆ ปูไรหิต อู. ปูไรฑ คิค
กลนิคินแล้ว อสลุนทิก ซึ่งคูแห่งแพะ ป วิภูอี อนเข้าไปแล้ว
ปวิภูอิ อนเข้าไปแล้ว มูแ สู่ปาก ๆ ปีสกุปอ. บุรษเปลี่ย อสลุนทิกกาส
ครั้นเมื่ออูกของแพะ ท. จีนาส ลีนัน แล้ว สานิ ยังมันฺ นาเลลี ให้
หวั่นไหวแลว ๆ ราชา อ. พระราชา อุตฺตรา ทรงทราบแล้ว อสลุนทิกกั้น
จิ๋กว่า ซึ่งความที่แห่งคุณแห่งแพะ ท. เป็นของสีนแล้ว สุนฺยาย
ด้วยความหมายรู้ ตาย นั่น อาณ ตรีสแแล้ว อาอริ ช้าแต่ อาจารย์
อห อ. กุณฺโต เมื่อกล่าว สุทธี กับ คุมเหหิ ด้วยท่าน ท.
น สกุษาสามิ จิ๋บ่ออา นิตฺตคริ จุดอันฎกติ เพื่ออนุจำ กิณ ซึ่งก้อยคำ คุมเหๅ
อ. ท่าน ท. คลีฎวาปิ แม้วลีคินแล้ว อสลุนทิก ซึ่งคูแห่งแพะ ท.
นามพิฤฒา อันมีทะนานเป็นประมาณ น อาปุชฌต ย่อมไม่ว่าวดิ้ง
(อุดโตโน) คุณก็ว่า ซึ่งความที่แห่งตนเป็นผู้ขึ้น (อุดโตโน) อติญูร-
ตาย เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้มีบาปจิต อติฺ ดั่งนี้ ๆ
พุทธามโน อ. พราหมณ์ อาปชุฌตว่า ถึงว่าแล้ว (อุดโตโน)
มงกุฎวา ซึ่งความที่แห่งตนเป็นผู้เกื้อ น อสกญฺ ไม่ได้อาแล้ว มู่๎