ความคิดและการสนทนาในธรรม : หน้า 224/229

ประโยค: ประโชคได - คันจิชูรังรมมทุถูกอาญกพัทเปล ภาค ๓ หน้าที่ ๒๒๔ ฉะนี้ อภิทนี้ ในกาลนี้ (โอ ส า เมาโร) อ. ส า เมน นั้น จฑฎทฎวา ทั่งแล้ว ลาจกฺกุรา ชีงลากฺกุร ะและสักกะระ เอวรุป อนมีรูปอย่างนี้ ปิติฉวา เข้าป่าแล้ว อธิษฐาน สู้า ยาเขป ย่อมยังอัดภาพให้เป็นไป มิสูทกาหนารณ ด้วยอาหารอันอื้ออุ่น สามเมโร อ. สาเมน โร อ. สาเมน ทุกรั- การโก วด เป็นผู้กระทำซึ่งกรรมอันบุคคลกะทำได้โดยยากหนอ (โหติ) ย่อมเป็น อติ ดั้งนี้ อุฒาปา ได้เกิดขึ้นแล้ว ภูญญู แก่ ภิกฺขุ ท. มนฺสกายา ในธรรมสถา ฯ สุตฺตา อ. พระสาตฺตา อนุกฺวามา เสจิมาแล้ว ปุจฺฉิโตวา ครัส ถามแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกฺญ ท. มุนฺน อ. เธอ ท. สนุสนิสนา เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว กถา ยด้วยถ้อยคำ กาย นู อะไรหนอ อดิตู ย่อมมี เอตรึ ในกาลบัดนี้ อติ ดั้งนี้ (วตฺ) ครับเมื่อ คำว่า มฺอ. ข้าพระองค์ท. (สนุสนินา) เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว อิมาย นาม กถา ยด้วยถ้อยคำชื่ออัน (อมูหา) ย่อมมี (เอตรึ) ในกาลบัดนี้ อติ ดั้งนี้ (เอตติ ภิกฺขุ) อนุภิกฺขา ท. เหล่านั้น สุตฺตา กรานูลูแล้ว (วตกา) ครัสแล้วว่า ภิกฺขเว คู่ก่อนภิกฺญ ท. อาม เอว ลาภิส นาม ปฏิทฺธา อ. ข้อปฏิมา อ. ข้อปฏิมา ชื่ ออว่าป็น เหตุเข้าไปอาศัยซึ่งลาก เอส นั้น อณฺนฺวิตโน เป็นอย่างอื่น (โหติ) ย่อมเป็น ปฏิทา อ. ข้อปฏิมา นิโพธานาคามินี อนฺมีปติยังสัตว์ให้ ถึงซึ่งพระนิโพธนา อภิญฺญา เป็นอย่างอื่น (โหติ) ย่อมเป็น ก็ อปฺปา อ. อบาย ท. อุตตโร ๔ วิวจทําวา เอว อนิมประอ้วนเป็ด แล้ววันนี้เทียว ติฏฺฐนุจี ย่อมตั้งอยู่ภิญฺโน เพื่ออนุญ รุกฺขุสุด