พระเถรและการสนทนาในพระพุทธศาสนา : หน้า 185/229

ประโบค - คำปู่ชีพรำมบทฐบถุถูกาย ยกพัทธเปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๘๕ (อย่ กาโล) อ. กาลนี อากโล โฉ เป็นกาลไม่สมควรแล วิสชเจฏุ เพื่ออนุเคราะห์ อมุตส ปัญหาสุ ซึ่งปัญหานี้ (โหติ) ย่อมเป็น ดัว อ. ท่าน ปูเจณายสี่ พึงถาม มัง ผม สนฎีกา ในสำนัก ภาคโค ของพระผู้พระภาคเจ้า อติ ดังนี้ ล เดส เจนสุ ครับ เมื่อพระเถร ท. เหลา นั่น จิราวา เที่ยวไปแล้ว ราชาเถ ในเมืองราชคฤห์ ปีนาทาย เพื่อบิณฑบาต คณดำว่า ไปแล้ว สนฎี กี้ สู่สำนัก ภาคโค ของพระผู้พระภาคเจ้า นิสนปุสี นั่งแล้ว ลูกขุนฤทธิ โอ. พระเถรอิวลักษณะ จบอิ คณะ คำแล้วว่า โมคคลูลาน แน่ะ โมคคลาลานะ อาวุโส ผู้มีอายุ คิว อ. ท่าน โอตรณโต ข้ามลงอยู่ คิฆุณกู จากกุเขาข่าว คิชฌกูฤๅ กรีวา กระทำแล้ว ลิที ซึ่งอันแย่ ป่า ให้เป็นธรรมชาติปาราก มยา สิทธิการ นปุโร ผู้อื่นผมถามแล้ว ซึ่งเหตุแห่งอันแย้ม อาวา ได้กล่าวแล้วว่า คุ้ง อ. ท่าน ปู่เจณายสี่ พึงถาม มัง ซึ่งผม สนฎีกา ในสำนัก ภาคโค ของพระผู้พระภาคเจ้า อติ ดังนี้ อกนิ ในกาลนี คุุ อ. ท่าน กนฺธํ จงกล่าว ตํ กานํ ซึ่งเหตุแห่ง อติ ดังนี้ ฯ เตโร อ. พระเถร อาทา กล่าวแล้วว่า อาวุโส แห่งอายุ อห อ. ผม ทิสวา เห็นแล้ว เอ๋ อภิเตช ซึ่งอันเปรตนหนึ่ง อกาสิ ได้กระทำแล้ว สิที ซึ่งอันแยม ปาดู่ ให้เป็นธรรมชาติปาราก อุตตาวิโอ อติ ดำเนิน ฯ อัปภาพ ตาสส อนิปัสสาส ของอหิปรตนึง เอรากู เป็นสุขภาพ มีรูปอย่างนี้ (โหย) ย่อมเป็น สีสี อ. ศิริะ อุกฺส เปตสู ของเปรต นั้น มนุสสสติ วิย ราวา อ. ศิระของมนุษย์ อุตตาวิโอ อติภาพ