ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำอธิบายพระมิมาปฏุโจร ยกที่ทร์แปด ภาค ๓ - หน้า ๑๓๖
ให้เป็นน้ำผึ้ง อนุโมทนาตามลำดับ ปุปผี ว อ. ดอกไม้หรือ อ๊สู ปุปผุส วนคุณธ วา หรือว่า อ. สีและกลิ่น ของดอกไม้ นั่น น วิทธิ์ดี ย่อมไม่ไปปราษร ธิรปุปมิอ เ พระปัจจัย คือปัจจัยที่เกี่ยวไป ปุปผาราง ในสวนแห่งดอกไม้ ดสสุ มรสุส แห่งงรมนนู ฉโท ที่แท้ สุตพี ปุปผวนคุณธ อ. ดอกไม้และกลิ่นทั้งปวง ปากกิตเอว เป็นของตั้งอยู่ตามปกติฐานเทียว โหติ ยอมเป็น ๆ
ดอุโฒ อ. อรรถวา อนเทศมินี อ. พระมุสิไม่มีเรือน เสาเสมาโก ผู้งางด้วยพระเสละและพระเสละ คุณหนูโอ จรดี ยอมเที่ยวปรับเอาอยู่ ภิกข์ ซึ่งภิษยา คาม ในบ้าน กุลปฏิภิยา ตามลำดับแห่งตรกูล เอ๋อ ฉันนั้น อิฏ ดั้งนี้ (คำอาาปาทสุต) แห่ง บทแห่งพระคาถาว่า เอ๋อ คาม มูสิ นร อิฏ ดั้งนี้ ๆ
ทิ จริงอยู่ สุตชานน วา อ. ความเสื่อมแห่งศรัทธาหรือ โกลหนี วา หรือว่า อ. ความเสื่อมแห่งโกล ค์า โหว่ ย่อมไม่มี กุลาน แก่ตรกูล ท. ธรปปุจ ฉรณปฏิยา เพราะปัจจัยอ่อื่นเที่ยวไป คามในบ้าน ดสสุ มูสิ โน แห่งพระมุสิ่นั่น สุกรีร อ. สุการีดี โกลปิ อ. โกลี ท. กีดี ปกติ ว เป็นของอันอยู่ตามปกติเทียว โหนด ย่อมเป็น ๆ ปัน ก็แล ( เต เสาปเสนุมโน) อ. พระเสน- มูสิและพระอเสนุมนี้ ๆ เหล่านั้น จิร่าว ครันเที่ยวไปแล้ว เอ๋อ อย่างนี้ นิกมุตตา ออกจากแล้ว เสมบูญ อ. พระเสมบุญ ปุญญา- เปฎวา ปลูกแล้ว สุกามูจี ซึ่งทรงมาผุ อุทกาสุกูลฐาน ในที่ อันเป็นที่สบายด้วยน้ำ พิคาม ในภายนอกแห่งบ้าน นิสิฏโน นั่ง