ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ คำฉีพระจามม์มาม้าพ์ ปฏิญา ยกคำที่แปล ก ภาค ๓ หน้าที่ 62
โสภิต ย่องมาม อิดิ คั้งนี้ ๆ สา วิทยา อ.ยนางวิสาชา(เกนจิ)
น วัดพุพา เป็นผู้เล่าใคร ๆ ฟังคำว่าไม่ใช่ (วิสาชา) อ.นางวิสาชา
น โสภิต ย่อมไม่มา อธิษฐานจิต ในอธิษฐาน ท. อุตส ๔ หนา ออุกー
อธิษฐาน ด้วยอธิษฐานโน อิดิ คั้ง อเหส ได้เป็นแล้ว อิดิ ด้วย
ประการนี้ ๆ ปน คิ (วิสาชา) อ.นางวิสาชา ธารติ ย่อมทรงไว้
ถาม ซึ่งเรียวแรง ฯ ลฯิ ของช่าง ท.ปัจจุบัน โย ฯ แด ฯ
ราชอ. พระราชา สุวรรณ พระองค์แล้วว่า ก็ ได้ยินว่า วิสาชา
อ.นางวิสาชา ธารติ ย่อมทรงไว้ ถาม ซึ่งเรียวแรง หฤทูน ของ
ช่าง ท.ปัจจุบัน อิ ดิ คั้ง วิสุกาโม ทรงเป็นผู้ใคร่อันทดลอง
ถาม ซึ่งเรียวแรง(หฤทุ) เป็น วิสาขาอปลิ ค ทรงบูรษุให้ปลอดแล้ว
หฤทิ ชึ่งช่าง วิหาร คณุวา มณี สวสา อาคมเวลาย ในเวลาคืน
เป็นที่ไป สู่การ แล้วฟัง ซึ่งธรรม แล้วมา คสสา วิสาชาแห่งง
วิสาชานั้น ๆ โช หฤทิ อ. ช้างนั้น อุกบิว่า ยกขึ้นแล้ว โสนุต ซึ่ง
วง วิสาขามิฐู ผู้มีหน้าเฉพาะต่อนางวิสาชา อมาส ได้ไปแล้ว ๆ
ปรวริฏกิโย อ. หญิงผู้เป็นบริวาร ท. อุตสา วิสาขาย ของนางวิสาชา
นัน ปุญฉต ผูม้รองเป็นประมาน เอกจู บางพวก ปลอีสู้ หนี้
ไปแล้ว เอกจู อิติธิโย อ. หญิง ท. บางพวก อูรีจิติวา ไม่สละอบ
แล้ว น วิสาชา ซึ่งนางวิสาชานั้น (วาน) ครั้นเมื่อคำว่า อิทิ การน
อ. เหตุนี้ ก็อะไร อิดิ คั้ง (วิสาชา) อนันนางวิสาชา วตุต กล่าว
แล้ว วิทู คำกล่าวว่า อยูนะ บ้านเต็มเจ้า ก็ ได้ยินว่า ราชอ.
พระราชา วิมิสกาม ผู้ใครเพื่ออนุทดลอง ถาม ซึ่งเรียวแรง เต ของ