พระสุธรรมเวธะ : หน้า 204/229

ประโ ผา คันนิฐ พระมาบที่ถูกกฏ ยกพักเปล ภาค ๓ หน้า ที่ 204 เรื่องพระสุธรรมเวธะ ๔๒. ๑๒๕/๑๓ ตั้งแต่ สตฺถา ตยา อุปาสโก สตฺโภ ปสนฺโน เป็นต้นไป. สตฺถา อ. พระศดา (วุดวา) ตรัสแล้วว่า อุปาสโก อ. อุปาสฺ สตฺโภ ผู้มีศรัทธา ปสนฺโน เลือดใสแล้ว ตยา อนันฺโฑ มูสิโติ คำนี้ว่า หีนน จวนเนน ด้วยคำนี้เอง อิฏิ คำนี้ อาโรปฺวา ทรงยกขึ้น แล้ว โกสิ ซึ่งโทษ สตฺถา สุขฺเอว สุปฺมเตรสว สกพระเถรีว่า สุตรมนั้นนั่นเทียว การเจา ทรงยังสงมิให้ระทำแล้ว ปฏิสําร นิยมมฺ ซึ่งธรรมอนุบุคคลพึงยังกันและกันใหระลึกเฉพาะ เปสฺส ทรงส่งไปแล้ว (วนันน) ด้วยพระดำรัสว่า ตุ๋อ อ. เธอ คจฺฉ ไปเกิด ตุ๋อ อ. เธอ จิตตดํปิติ ยังคุณฺอุ่นชื่อวาติว่า ขนมไท งไหวคโทโนโท อิฏิ ดังนี้ ๆ โส สมุนฺดูโร อ. พระเถรีว่า สุตรนัน คณฺดูวา ไปแล้ว ตกฺตุกฺธา ในที่นี้น วดวามิ แม้ กล่าวแล้วว่า คหนฺติ คู่อนคคุณดิ เอโส โทษ อ. โทนั่น โสโล เป็นโทษ มุขาออ ของอาตมา พ้นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น ตุ๋อ อ. ท่าน ขมา จีดอทต โย ม แก่อุตฺภาพิด อิฏิ ดังนี้ เตน คหนฺดนา ปฏิวฺิฏโต ผู้อื่นคงฆบคดีนห้ามแล้ว (วนันน) ด้วยคำว่า อะ อ. ข้าพเจ้า มามิ จะไม่อดโทษ อิติ ดังนี้ มงกุตฺโต