ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคอค์ - คณิฐพระม์ที่ถูกอว่า ยกศัพท์แปลก ภาค ๓ - หน้าที่ 178
เรื่องชมพูทวีว
๓๖.๕๒/๑๓ คำแห่ สุตา มหาชนสูง ปรีวีดก์ ญฺวา
เป็นชื่อไป.
สุตา อ. พระศาสดา ญฺวา ทรงทราบแล้ว ปรีวีดก์
ซึ่งความปรีวีดิก มหาชนสูง แห่งมหาชน อาหาร ครัสแล้วว่า ชมพูทวีว
ก่อนชมพูทวา ฏูอ. อาท. ฉินานที จงตัด กุ่ง ซึ่งความสงสัย
อุปฐามณ แห่งอุปฐามา ก. ตว ของท่านเกิด อติ ดังนี้ ๆ โอ
ชมพูไก อ.ภิษุชื่อว่าชมพูทวานั้น ฏวา กราบทูลแล้วว่า ภนต
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อาทิตย์ แม่ อ. ข้าพระองค์ ปัจจอาศรมิ ยอม
หวังเฉพาะ เอฤฏุอา การณ์ ซึ่งเหตุอันมีประมาณเท่านี้เทียว อติ
ดังนี้ สมนปชิตวา เข้าแล้ว อุปฏูชวนา ซึ่งนานี้ ๆ อุปายา
ลูกขึ้นแล้ว อุปคุณวา เหตึ้นไปแล้ว เวทัส สุขาณ ตาถปม่น
อันมิตตันตาเป็นประมาณ ฏวา กราบทูลแล้วว่า ภนต ข้าแต่
พระองค์ผู้เจริญ ภควา อ. พระผู้พระคามเจ้ สุตา ทรงเป็น
พระศาสดา ฯ ของข้าพระองค์ (ปิติ) ย่อมเป็น อุภ อ. ข้าพระองค์
สาวไก เป็นสาวก อสมุ ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ โอฐุวา ลงแล้ว
วนฑิตวา ถาวบำคบแล้ว อภฤุณคุณวา เหาะขึ้นไปแล้ว เวหาส
สุวาหส สุตาคมุตติ อมมิตตันตา ๆ เป็นประมาณ เอว้า อย่างนี้
อิติ คือ ทิวิตาลมุตติ อนึ่งมิตตันตา ๒ เป็นประมาณ ติดตามมุตติ