ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำพิธีพระธรรมมาที่ถูกต้อง ยกพัทเทปา ภาค ๓ - หน้า ที่ 205
ผู้เป็นคนก้อเป็นแล้ว น อสกุจิ ไมไๆอาแล้ว ติ ดุต ขมาเป็ด
เพื่ออังยังคุฏฑูฎชื่อว่าอิจจะนให้อดโทษ ปฐมาณิส กลับมาแล้ว
สนุึกิ สู่สาง สฤดู ของพระศาสดา ปุณฺณ อา อีกนั้นเทียว ๆ สฤดู
อ. พระศาสดา ชานนูเดป แมทรงทราบอยู่ว่า อุปาสโก อุปลาสโก อ. อุบาสก
อดิ ดังนี้ (อินเดตวา) ทรงพระดำริแล้วว่า เอโล สุมรุโม อภิญญ
ชื่อว่าสุธรรมมั่น มานุตฺตกูโฬ ผุกรํคํเพราะมานะ คุณฺฑา ไปแล้ว
สีโสยบุคคล สันหนทางอันมีโโยน ๑๐ เป็นประมวล ปฐมาคจูฏ
จงกลับมาเกิด ดีด ดังนี้ มาปุปฺปี อนาถิกิฏิวา ๆ ไม่สราบอก
แล้ว ชึ่งอุบายนอันเป็นเครื่องอุบาทให้อดโทษเทียว อยุโยเซส ทรง
ส่งไปแล้ว ๆ
อค ครั้งนั้น ออสส สุรุมนุตกรส สทฺน อาคตทาโล ในกา ศแห่งพระเณรชื่ออุสรธรรมนันมแล้วก็ ทูวา ทรงประทานแล้ว
อนุฏฐ์ ชึ่งกิผู้อุทบุต นิทฺมาตนสุข สุมมุตตราสาส แก่พระเณรา
ชื่อว่าสุธรรม ผุวมานอันนำออกไปแล้ว วทวา ตรัสแล้วว่า ตุว อ.เธอ
คฑฺจ จงไป ตุว อ.เธอ คณฺฑฺจ จงไปแล้ว สทฺธี กับ
อิมิน อนุทํ ด้วกิผู้อื่นอันทํเอา มานา วา ชึ่งมานะหรือ อิสustre วา
หรือว่าชึ่งความเมียยาว วิภโร อ. วิหาร มยุหา ของเรา นิวาสนภูษาณ
อ. ที่อ่นเป็นที่อยู่ มยุหา ของเรา อุปาสโก อ. อุบาสก มยุหา ของเรา