คำสอนของพระดาบสในบทสนทนา : หน้า 18/229

ประโยค๒ - คำฉื่นพระมัณฑปฐม (ยศตบทโ๖) อภ คำ ท ของดาบสชื่อว่ากับปกะ กน นู อย่างไรหนอ อิติ ดังนี้ ๆ (เกสตาปโล) อ. พระดาบสพระนามว่า เกลาะ (อา) ตรัสแล้วว่า (วานนี) อ. คำ ท. สงุณี อันไพบเราะ รวมอัธวีนาถ อนุคุโลพิงยินดี (สนดิ) มียู่ ฤฏู ๆ อ.ต้นไม้ ท. มโนรม. อันเป็นที่ชื่นดีแห่งใจ สนฺดิ มียู นารท ดูก่อน นาระกะ กุปฺสุต สุภิตถานี อวนานี อ. คำ ท. อันดาบสชื่อว่ากับปกะกล่าวดีแล้ว ม ยังรา รมยุติ ย่อมให้ยินดี อิติ ดังนี้ ๆ (นารโท) อ. อามาตย์ชื่อว่ามาระ (อาษา) กราบเรียนแล้วว่า ตุว อ. ท่าน ภูวา เป็นผู้ บริโภคแล้ว โอทน ซึ่งข้าวลูก สาลี แห่งข้าว สาลี ท. สุจินต์ปุถุชน อันอือด้วยเนื้ออันสะอาด (อสี) ย่อมเป็น สามากิ วา อ. ข้าวฟ่างและ ลูกเดือย ท. โสโลน อันไม่มีรสเค็ม ต ยังท่าน สายนติ ย่อมให้ยินดี กะว่า อย่างไร อิติ ดังนี้ ๆ (เกสตาปโล) อ. พระดาบสพระนามว่า เกลาะ (อา) ตรัสแล้วว่า (ปุคคลโโล) อ. บุคคล วิสิฏฐ์โฐ ผู้คุ้นเคยกันแล้ว ภูวเชษฐ พึงบริโภค (อาหาร) ซึ่งอาหาร อาสุ วา อันไม่อร่อยหรือ