ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒- คำฉันพระธัมมปฏิญญา ยกศพแห่งแปล ภาค ๑ หน้า 92
เรื่องนายครหกิน
๒๐.๘/๑/๑ ตั้งแต่ โอ ตสมัย ทิวานิ เคหาส์ อนุเคราะห์เป็นคำไป.
โอ สี้คฤดู โอ นายศรีคุโต อ. นายศรีคุโตนัน นาแปดวา ยังบุกลให้ดูแล้วอาวุธ ซึ่งหลุม ที่มี อ้วนยาว อุดโต ปสโต โดยยังทั่งสอง อนุเคราะห์ ในระหว่าง ทิวานิ เคหาส์ แห่งเรือน ท. โ ตสุดม นิวาสนา ในที่เป็นที่อยู่มั้น ปราบปลี ยังหลุมให้เต็มแล้ว ถูกกลอศส ด้วยปืกตามันระคนแล้วยุ้น ถูก โกฏูบุตรา ยังบุกลให้ดแล้ว ขนบลู
ซึ่งหลัก ท. ปรีญุตส ณ ที่สุดรอบ ท. ทิวะสู่ ไป เหอาแอจ ในภายนอกแห่งหลุม พูนระบุตา ยังบุกลให้ดูแล้ว ราชูโฒ ซึ่งเชือก ท. เตส บานกษู ที่หลัก ท. เหล่านั้น รอปบุตรา ยังบุกลให้ดั้งไว้แล้ว อุปรียต ที่งาอันมีในเบือนหลัง ท. (อาสนาน) แห่งอาสนะ ท. ราชกฤ ท บนเชือก ท. มณฑุมาน ลำคัญอยู่ว่า (นึกคุณรา) อ. นิคมณ ต. อุสรา เป็นผู้มีวลวง (หุตวา) เป็น ปตสุนทติ จัดจากไป เว่า (อุตโตน) นิสนุกาเลเอว ในภาแล่งนั่งแล้ว อย่างนั้นเทียว อิต ดั่งนี้ ทาเปส ยังบุกลให้ด