ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโโยค ๒ - คำฉีพระจัมป์มาทูฐอร ยกที่จะเเปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๒๘
เอตุโกะ ผู้มีประมาณเท่านี้ มารดาเวา ทรงให้ตายแล้ว อาคุณอุโต
เสด็จมาอยู่ มโนเเร่ ครับเมื่อโมโนร อุตตูโน ของพระองค์ อุตตํ
อุปุปเปตวา ไม่ถึงแล้ว ซึ่งที่สุดนั่นเทียว อามาย ทรงพลอแล้ว
เอตุโกะ ชื่น ชื่นผู้มีประมาณเท่านี้ สมุททมุขเทอญอุปโภ เป็น
ภักษาของปลาและเต่าในสมุทรา ชาโต เกิดแล้ว อิติ ดังนี้ สมุทราเปพล
ให้ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว ธมมภาย ในธรรมาสา ฯ
สตฺฺคุ อ. พระ ศาสดา อาคุโตวา เสด็จมาแล้ว ปฐิวา
ตรัสมา แล้วว่า ภิกขเว คุ่ก่อนภิกษุ ท. ดุมเห อ. เธอ ท. สนุนิสนินา
เป็นผู้มังประชุมกันแล้ว ถวาย ด้วยถ้อยคำ กาย นุ อะไรนะ
อุตตา ย่อมมี เอตริ ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ (วณฺ) ครับเมื่อคำว่า ม่าย อ. บ้าพระองค์ ท. (สนุนินนา ) เป็นผู้มังประชุมกันแล้ว
อิมาย นามา กาย ด้วยถ้อยคำอื่น (อุท) ย่อมมี (เอตริ)
ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ (เตศ ภิกฺขุ) อนุภิกฺขา ท. เหล่านั้น อุตฺ๓
กรมาบแล้ว วุฒา ตรัสแล้วว่า ภิกขเว คุ่ก่อนภิกษุ ท. มโนรตว
ครั้นเมื่อโมโนร อิมัส สตฺตน ของสัตว์ ท. เหล่านี้ มุตฺตา อุปปตวา-
เอว ไม่ถึงแล้ว ซึ่งที่สุดนั่นเทียว มุงฺจราม อัญัญพระราชา
ฉินทวา ตัดแล้ว ชีวิตุนูรย ย่ออินทรี่อื่นชีวา นิมุชาปาโต ย่อม
ให้นิมงลง อุตราเปนสมุท ฯ ในสมุทฺร์กิอวบาย ๔ มโหโต วิยา ราวกา
อ. ห้วงน้ำอันใหญ่ อชฺฌุตตรณโน โทติ ทวาบ่อย คาม ซึ่งชาวบ้าน
สุดู ผู้ลักแล้ว อิติ ดังนี้ อาคุ ตฺฺรสแล้ว กาเต ซึ่งพระกถา
อิม นีวา