ประชิโต - คันจิธีราธัมปัทท์ถูกต้อง ภาค ๓ - หน้าที่ 131 : หน้า 131/229

ประชิโต - คันจิธีราธัมปัทท์ถูกต้อง ยกศัพท์เปิด ภาค ๓ - หน้าที่ 131 อย่างนี้ ตาย อันเธอ กำลัง กระทำแล้ว อภิ กมมะ อ. กรรมนี อนุญฺาวีติ เป็นกรรมไปสมควร ปทพุทธิจิตา แก่กรรมพุทธิ ต. (โหติ) ยอมนเป็น (ปุพพชินฺตุ) วิญฺญุตติ กุกวา ภูวติ อ. อนุรรพิจิต กระทำ อย่างวิญฺญูติ แล้ววัน น กุฏติย ย่อมไม้สมควร อิติ ดังนี้ ทุร ์ กะภิกษุนุ่ม ตั นั้น สาย วนทิฺวา นิสฺสินฺโน ผู้ไหวแล้ว นั่งแล้ว ในเวลานี้ ฯ โส ถิกฺขุ อ. กิณฺฐวา กุฏิๆวา โกรธแล้ว พนฺทิ ผูกแล้ว อามาต ฯ ซึ่งความอามาต เถร ในพระเณร ว่า ปฏิทิวา ในวันอัน มีในก้อน (เณร) อ. พระเณร นิสฺยาย อาฆฺยแล้ว อุกฺกมุณฺติ การณํ ซึ่งเหตุอันมึน่านํเป็นประมาณ กุฏา กระทำแล้ว ซึ่งเรา มูฬาวาที ให้เป็นผู้มฺปรกติกล่าวเท็จ วงศ์ กล่าวแล้วว่า (ปุพพชินฺตุ) วิญฺญุตติ กุฏวา กุฏิชิวิต อ. อนุรรพิจิตกระทำ ซึ่งวิญฺญุติ และฉัน น วุฒติ ย่อมไม้สมควร อติ ดังนี้ มะ กระา อตฺุตโน อุปจฺฉ- จากกุฏา ภคมนุญฺยา (มยา) ภูฏกถาเนาา เพราะเหตุแห่งกำเนิดกัด อันเรานั้นแล้ว ในตระกูลแห่งอุปฏิฏฐา ของตน อชฺช ในวันนี้ วุฒิปี แม้ อ. ผ้าเตณ เกศน อันพระเณรนั้น ทินนํ ให้แล้ว อุดฺตโน อุปฏิญาสสาอา กุฏูปาฏิ แกกิญฺญูผู้เป็นอุปฏิฏฺต ของตนนันเทียว กมุ่ง อ. กรรม เถรสุ ของพระเณร ภิรี เป็นกรรมหนัก อโลสิ ได้เป็นแล้ว อหํ อ. เรา ชานิสาสามิ จักร์ กกุฏพุพฤกษ์ กมุ่ง ซึ่ง กรรม อนุกฺรว่าแกล้ความเป็นกรรมอันถวายพึงกระทำ อุตฺฤ เถรสุ แกพระเณรนั้น อดิ ดังนี้ เอา ครั้นเมื่พระเณร ปิวาสนฺด เขาไป