ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำฉิฺพระมังมาปฏิรูป ยกฟ้าหาแปลภาค ๓ - หน้า ๑๙
ย้อมทรงสยาย สกุณจิ๋ โดยเคารพ สกุณจิ๋ ย้อมทรงอจ ปฏิญาณปู่
เพื่ออังยั้งข้าพระองค์ให้รับทรอง อุทเทส ซึ่งอุเทส สกุณจิ๋ โดยเคารพ
ปาน ส่วนว่า ฐานติฺตา อ. ธิดาแห่งพระอุติ ตูมหา ของพระองค์ ท.
นอว สกุณจิ๋ คุณหาด ย่อมไม่ทรงสนเอก โดยเคารพน (สกุณจิ๋)
อุเทส ฯ ปฏิญาณปู่ สกุณจิ๋ ย่อมไม่ทรงอาจเพื่ออังยั้งข้าพระองค์ให้
รับรอง ซึ่งอุเทส โดยเคารพ อิติ ดังนี้ ๆ
สกุณจิ๋ อ. พระศาสดา ฯวา ทรงสถิตแล้ว วงนี้ ซึ่งคำ
เธรส ฯ ของพระเถระ วณวา ตรีสะแล้ว อนนุท ดูก่อนอนนท์
มยา กิตติธมโม นาม ชือ อ. ธรรมอันเรากล่าวแล้ว อโล เป็น
ธรรมมีผลมานได้ โทติ ย่อมมี (ปูกลุสฺ) แก่บุคคล อสสุขนฺตส
ผู้ไม่ฟังอยู่ อุคุณหนดสุข ผู้ไม่เรียนเอกอยู่ อาสุมณฺตส ผู้ไม่
ส่ายายอยู่ อนเสนตสส ผู้ไม่แสดงอยู่ สกุณจิ๋ โดยเคารพ ปูฟิฺว
วิยะ ราวะ อ. ดอกไม้ วนุณสมปุริ มา อัตถิพร่องแล้วด้วยสี อนุกร์ิ
อนมิกลึหนามิได้ ไปน แต่ว่า (โส มยา กิตติธโม) อ. ธรรมอัน
อันนรกล่าวแล้วนั่น มหาปูโล เป็นธรรมมีผลมาฯา มหาสิโส เป็น
ธรรมมีอันสง่ำสาก โทติ ย่อมมี (ปูกุสุต) แก่บุคคล กริณุตสฺ
ผู้กระทำอยู่ สวนทีนี กิจกานี้ ซึ่ง ก. มีกาารฟังเป็นต้น สกุณจิ๋
โดยเคารพ อิติ ดังนี้ อทาส ไอดทรภาษิตแล้ว คาถา ซึ่งพระ
คาถา ท. ทูว ๒ อิมา เหล่านี้ว่า
ปูผู้ อ. ดอกไม้ รุจี อันงาม วนุณวัตติ เป็น