บทสนทนาเกี่ยวกับพระศาสดาและสามเณร : หน้า 221/229

ปรproฺโคฺ- คํนี้ทรงสมบัติถูกต้อง ยกพักเปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๒๒๑ ในสมุทร ท. ๔ นั้น (โยติ) ยอมเป็น สมุทร แนะมาสาย ตู ้ อ. ท่าน ปวามชลิ ประมาณอยู่ กิราวา เพราะเหตุอะไร อิติ ดังนี้ฯ อด ครั้งนั้น (สุดา) อ. พระศาสดา ปูจิ จิตสถาแล้ว นัๅ สามเณร ซึ่งสามเณรนั้นว่า ติสฺส คู่ว่อ อ. เธอ วสส ย่อมอยู่ กํา ฎาน ณ ที่ไหน อิติ ดังนี้ฯ (สามเณรโ๎) อ. สามเณร (อาน) กราบดูแล้วว่า กนฺฑ ว่า พระองค์ผู้เป็นอริย อห อ. ข้าพระองค์ (วาสิม) ย่อมอยู่ มัมสุ ปทฺร า ที่เรือนนี้ อิติ ดังนี้ฯ (สุดา) อ. พระศาสดา (ปูจิ) ตรัสแล้วว่า ปน ก็ ดัง อ. เธอ วสนฺโต อยู่ ตกฺตู ปกติ นี้ จินฺตสฺส คิดแล้ว ก็ อย่างไร อิติ ดังนี้ฯ (สามเณรโ๎) อ. สามเณร (อาน) กราบดูแล้วว่า กนฺฑ ว่าแต่พระองค์ผู้เป็นอริย อง ข้าพระองค์ จินฺตสฺส คิดแล้วว่า ปริเฉท โก อ. การกำหนด สรีรกํเขปสุส ซึ่งอันทอดทิ้งสิ่งสรีระ มยา มรุณเนน อิมฺสุ จาน กตสุ อินฺเร พึ่งมือละตาย กระทำแล้ว ในที่นี้ ฯดู ย่อมไม่มี อิติ ดังนี้ อิติ ดังนี้ฯ (สุดา) อ. พระศาสดา ว่าเวา ตรัสแล้วว่า ติสฺส คู่ว่อน. ดิสะ สาธ อ. คิละ สาธู อ. คิละ เอตฺ ปพฺพอ. ข้อนั้น (โยติ) ย่อมมี เอว อย่างนี้ ก็ เพราะว่า อิมํ สตตาน ปจวิ ชนิชฺฉาวา อนุญาตฺฐานํ นาม ชื่อ อ. ที่บ่สัตว์ ว. เหล่านั้น ไม่คนตายแล้ว บนแผ่นดิน นกฺฤิ ย่อมไม่มี อิติ ดังนี้ กนฺสํ ตรัสแล้ว อุปสเภกชาดิ ซึ่ง ชาดกอันบันทึกกำหนดแล้วด้วยพราหมณ์ชื่อว่าอุปสาหะ ทุกนิฺปติ ในทุกนิฺบาต อิมิ นี้ว่า