การเรียนรู้จากพระธรรม : หน้า 100/229

ประโยค - คำนี้พระธรรมบาที่ถูกกาล ยกขึ้นปลอส กาล ภาค 3 - หน้าที่ 100 ใหญ่ ตุต ปุญม อ. ดอกปุญมั่น มนตรี เป็น ที่ยินดีแก่ใจ ภาย พึงเป็น ยา ฉันใด สมมาสมพุทธสาวโก อ. สาวของพระสัมมาสัม- พุทธเจ้า สุกาการฏต สุตุ ปฏุภสนัส ครั้นเมื่อปุชชน ท. ผู้เป็นเพียงดังว่ายายเยื่อเปลี่ยแล้ว (ชาตสุข) เกิดแล้ว อติโธโร ย่อมรุ่งเรืองล่วง ปุญชน ซึ่ง ปุญชน ท. อนุญาติ ผู้เป็นคนนบอดเป็นแล้ว ปุญญาย ด้วยปัญญา เอ.W ฉันนั้น อิติ ดังนี้ ๆ อุตโท อ. อรรถวา สุกาวราภูมิ ในที่หยาดหยาดเอื้อ คือว่า กวรรคาสิษฐิ ที่กองแห่งหยาดหยาดเอื้อ อิติ ดังนี้ ตุตุ ปทุต ในบทฯ ท. เหล่านั้นหนา (ปทสูล) แห่งวาวา สุการานมู อิติ ดังนี้ ๆ (อุตโท) อ. อรรถว่า ฉฑฑทุตม์ อนุบุคคลทั้งแล้ว หมาหมกเค ใกล้หันทางใหญ่ (อิต) ดังนี้ (ปททอง) แห่งหมวดสองแห่ง บทว่า อฐิตมติ มาหปุต อิติ ดังนี้ ๆ (อุตโท) อ. อรรถว่า สุวคิดนุอันมิ่งอันบุคคลพึงดี ด้วยดี (อิติ) ดังนี้ (ปทสูล) แห่งว่า สุวณณ์ อิติ ดังนี้ ๆ (วิคุโห) อ. วิไธยส์ (อิิอ ปก) ในบทว่า มโนรม อิติ ดังนี้ (ปฏุทุต) อันบุคคลตี้ (กาฑพิโร) พึงจะทำ มโน อ. ใจ รมดี ย่อมยินดี เอกด ปุญม ใบคอปุญดี อิติ เพราะเหตุนี้น่ (อิติ ปุญม) อ. ดอกปุญมันี่ มโนรม ชื่อว่าเป็นยินดีแห่งใจ (ไก่ต) ย่อมเป็น ๆ