พระมงกุฎยอดพักเปล ภาค ๓ หน้า 164 : หน้า 164/229

ประโยค- คำฉัตรพระมงกุฎยอดพักเปล ภาค ๓ หน้า 164 เรื่องนายสมมาลาการ ๓๓.๑๔/๑๐ ตั้งแต๋ โส กรี เทวงฤทธิ์ พิมพิสารราช เป็นต้นไป. ก็ ได้เช่า โส สมมาลาการิโร นายมาลาการชื่อว่าสมุนะนั่น อุปถัมภ์ โด บำรุงอยู่ พิมพิสารราช ซึ่งพระราชพระนามว่าวิมพิสาร สมุนปุฝนทิพย์ ด้วยนานแห่งคอกไม้ชื่อว่าสี ท.อฏฐี ๘ ปาโต ว แต่เช้าเทียว เทวงฤทธิ์ ทุกวัน อุฎฐฤาทาไหม ลกิตร ย่อมได้ ซึ่ง กาหปน ๘,๘ ท. ออ ครับนั่น เอกวิสด ในวันหนึ่ง สมุน- มาลาการ ครั้นเมื่อยายมาลาการชื่อว่าสมุนะนั่น คเหนวา ถืolaแล้ว ปูพยาน ซึ่งดอกไม้ ท. ปวิญฺญูตะ เป็นผู้สื่อว่ามาแล้ว นคร สู่พระนคร (สมุน) เป็นอยู่ ภควา อ. พระผู้พระภาคเจ้า มหา- กิจฤงเจริญรุ่งโรจน์ ผู้ผจญหนุ่มหนังกุญแจทั้งใหม่แวดล้อมแล้ว วิสาสชนโต ทรงเปล่งอยู่ อุฏฐานุรัสิยา ซึ่งพระรัศมีนั้นมีวรรณะ ๖ ท. ปวิริ ได้ เสด็จเข้าไปแล้ว นคร สู่พระนคร ปินายาย เพื่อบำบัดภัย พุทธนากวน ด้วยอานุภาพของพระพุทธเจ้า มหา อนังใหญ๋ พุทธสภาย ถวายพระ ลิขิตของพระพุทธเจ้า มตฺติยา อนงไ่ญ่ ๆ คือ จริงอยู่ เอกา ในกลางนครา ภควา อ. พระผู้พระภาคเจ้า ปฏิฉานทุตวา ทรงปกปิดแล้ว ฉพทนร์ิสาโย ซึ่งพระรัศมีอันพรธรรมะ ๖ ท. จิเรน ด้วยพระจิวร วีรติ ยอมเสด็จเที่ยวไป อนุญฺ โคร