ความสำคัญของความไม่ตายและอริยบุคคล : หน้า 222/229

ประโยค สถาสถาน อ. พัน ท. อุดทุลา ๑๘ อุปสรรค- นามานี พราหมณ์นานา แห่งพราหมณ์ ท. ผู้มีชื่อว่า อุปสรรค (อุดิษ) อันไฟ ทดุณา ไหม แล้ว อสูรย์ ปาเล ในประเทศนี้ อนามติ ธาน อ. ที่อันสัตว์ไม่เคยตายแล้ว นฤดูล ย่อยไม่มี โโลก ในโลก สุกิจ อ. ความสุขด้วย ธรรมโม จอ. ธรรมด้วย อภิศา จอ. ความไม่เม็ด เบื้องด้วย สญญโม จอ. ความสำรวมด้วย ธโม จอ. ความฝึกด้วย (อุติ) มีอยู่ อมิติ ธาน ในที่ใด อธิยา อ. พระอริยเจ้า ท. เสนาติ ย่อมแสบ เอ็ด ธาน ซึ่งนั่น เอ็ด ธาน อ. นั่น อนามติ เป็นที่อันสัตว์ไม่เคยตายแล้ว โลภ ในโลก (โถติ) ย่อมเป็น อิติดังนี้ ฯ (สญฏฐุตา) ครั้นเมื่อสัตว์ ท. กูฎา กระทำแล้ว สรีระคุณปัง ซึ่งอันทอดทิ้งสรีระ ปวิญ เป็นแดนดิน มรณสตู ตายอยู่ สตฤา อ. สัตว์ ท. มรณา นาม ชื่อว่าอยู่อยู่ ปทเส ในประเทศ อนุภูพพระ อนุตไม่เคยตายแล้ว นฤดียอ่มได้ อิติด้วยประการ จะน ๆ ปน ส่วนว่า อานนุทธสรัลา เธรา อ. พระเธรา ท. ผู้เช่นกันด้วยพระเณรชื่อว่าอานนท์ บริญพิทยานติ ย่อมบริญพน ปกเส ในประเทศ อนุตูพพุ อันสัตว์ไม่เคยตายแล้ว ฯ