ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคโคด - คำบูชาธรรมบูชาที่ถูกต้อง ยกอักษรเปล่า ภาค 3 - หน้าที่ 226
(อุดโถ) อ. อรรถวา เอสลา ลาภปิ่นสี นาม ปฏิปา อ.
ข้อปฏิบัติ ชื่อว่าอันเป็นเหตุเข้าสู่ปศัยซึ่งลานั่น อญฺญาเอว เป็น
อย่างอื่นนั้นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น à ปฏิปา อ. อ๋อปฏิปา นิพพาน-
คามินิ อันปิคติยังสัตว์ให้ถึงซึ่งพระนิพพาน อญฺญา เป็นอย่างอื่น
(โหติ) ย่อมเป็น à หิ จริงอยู่ ลาภปิ่นสี ภูมิจา โคก
อุสาสมุข กาถู อ. อันภิก ผู้ยึดลากให้เกิดขึ้น กระทำ ซึ่งธรรม
อันเป็นอุดกส คหนหนึ่ง วุฒิู ค่อมครา กาญจภ์นี อุสาสสมุขน
อ. กรรมอันเป็นอุดกส ท. มีการคงแห่งกายเป็นต้น (ลาภปิ่นสีภูกฺ)
กดุตพุพานี เป็นกรรมอันภิกษุผู้ยึดลากให้เกิดขึ้น พิกรทะทำ โหนตุ
ย่อมเป็น หิ ด้วยว่า อสมุ กาเล ในกาลใด (ลาภปิ่นสีภูกฺ)
อ. ภิกษุผู้ยึดลากให้เกิดขึ้น กirodi กระท่ออยู่ กาญจภีสสุด อุสาสมุนสุข
ในกรรมอันเป็นอุดกส ท. มีการคงแห่งกายเป็นต้นน า กินฺ อุสาส-
มุข ซึ่งกรรมอันเป็นอุดลางอย่าง ตา ในกาลนั้น ลาโม อ. ลาภ
อุปปชฺซิ ย่อมเกิดขึ้น หิ ก็ (ภูกฺโน) เมื่อภิกษุ อกตวา ไม่กระทำ
แล้ว วงศ์ ซึ่งการด คู ด หดี ยังมือ อาชฏฺก่อ อันตรามนี้เทียว
โอคตาอ ว่า ให้ชามลงแล้ว ปายาสปฏิยู่ ในกาลแห่งข้าวปายาส
อุกัปปุสต อ ย่อมเกิดขึ้น หิ อภิกฺ โมฺกุ ค ว เป็นมือ
สักว่าข้าวปายาสเป็นอันเดียว โหติ ย่อมเป็น ปน แต่ว่า
(ภูกฺโน) เมื่อภิกษุ กตวา กระทำแล้ว วงจิ ซึ่งการด (หดฺคิ)
ยงมี โอคตาอ ว่า ให้ชามลงแล้ว อุกัปปุสสุด ยกึ้นอยู่ (หุตฺโโ)