คำสอนของพระเถระผู้มีบุญ : หน้า 84/229

ประโยค ๒ – คำฉัตพระ มาบูญ พระจัง จักนาฏ สตฺถิ ดังศาตรา อภิณิวา ในกาลนี้นเทียว อติ ดังนี้ คเหตุวา ถือเอาแล้ว เกโลโสรโณสตฺถิ ดังศาตราอันเป็นเครื่องปลง ลงเส่งผม นิฬชฺฉ อนฺนแล้ว บุญลก นนทึมงน อนิฑิตี เพื่ออ้น ติด คนานพิี ดังนานแห่งคอ ๆ มาโร อมาร นิฎวา ตราบแล้ว จิตติ ดังนี้ ดังศาตรา ตสุ โควิกฺุฏ- เณรสุส ของพระเทระชื่อว่าโควิกุ (วินเทดาวา) คิดแล้วว่า ภิกฺขู อ. ภิกฺขุ อย นี้ สตฺถิ อาธิฤกฏุกโม เป็นผู้อื่นเพื่ออ้นนำมา ซึ่ง ศาตตรา (โหติ) ยอมเป็น น น ๙ ก็ ภิกฺขุ อ. ภิกฺขุ ท. สตฺถิ อหโรท ฎ โอ เมื่อมายา ดังศาตราและ นิริปบา เป็นผูไม่มีกวาม ขื่อไง ชีวิต ในชีวี โหนตุ ยอมเป็น เต ภิกฺขุ อ.ภิกฺขุ ท. เหล่านั้น ปฏฺญาอวา เริ่มตั้งไว้แล้ว วิปสสนา ดังวิปสนา ปาปณิมติ ย่อมบรรลุ อรหูติ แม้ซึ่งความเป็นแห่งพระอรหันต์ สง ถ้า อหิ อ. เรา วารสุสาม จั๊กม่า เอ็ด ภิกฺขู ซึ่งภิกฺขูนี้ไซ้ (โลส ภิกฺขุ) อ. ภิกฺขุ น จ กริสสติ จ้าไม่กระทำ วอน ดังนี้ คำว่า เม ของเรา อหิ อ.เรา สตฺถิ ยัพระศาสดา วารปสาสาม จักให้ ทรงน้ำ อติ ดังนี้ อุปสุกมิควา เข้าไปฝ่าแล้ว สุตตรา ซึ่งพระ ศาสดา อนุญาตกตาเสน ด้วยเทพอัญบุคคลไม่รู้แล้ว อาน กราบทูล แล้ว เออ อย่างนี้ว่า มหาวิธี ข้าแต่พระมหาวีเจ้า มาหปุญญ์ ผู้ทรงมี บุญมาก ชล ผู้ทรงรัฐเรือง อภิริยา ด้วยพระฤทธิ์