ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 33/580

ธรรมะเพื่อประชา น้ำใสใจจริงจากมารดา ฉลาด มีปฏิภาณไหวพริบ ตั้งใจเล่าเรียนพุทธวจนะ ขยันขันแข็ง ลุกขึ้นแต่เช้าตรู่เพื่อจัดเตรียมน้ำฉัน น้ำใช้ ปัดกวาดศาลาธรรม เป็นต้น เหล่าภิกษุต่างรู้กันว่า สานุสามเณรเป็นผู้มีเสียงไพเราะ มีแววของความเป็นสามเณรธรรมกถึก สามารถแสดงธรรมเป็น ทํานองสรภัญญะได้ จึงเชื้อเชิญให้สวดบทสรภัญญะ สามเณร เดินขึ้นธรรมาสน์ด้วยความองอาจ กล่าวบทสรภัญญะด้วย ถ้อยคำที่ไพเราะเสนาะโสต ยังใจผู้ฟังให้ปีติเบิกบานในธรรม ก่อนลงจากธรรมาสน์ สามเณรไม่ลืมที่จะอุทิศส่วนกุศลให้หมู่ญาติ บรรพบุรุษ บุพการีชนในอดีตชาติ ในขณะที่สามเณรกำลังแสดงธรรม มีเหล่าเทวดา ยักษ์ และอมนุษย์ มาฟังธรรมกันมากมาย ครั้งนั้น นางยักษิณีซึ่งเคย เป็นโยมแม่ของสามเณรในภพก่อน ได้มาฟังธรรมด้วย จึง อนุโมทนาในส่วนบุญที่สามเณรได้อุทิศให้ เหล่าเทวดาซึ่งมีความ เคารพในสามเณร จึงนับถือนางยักษิณีผู้เป็นมารดาของสามเณร ฉะนั้นทุกครั้งที่นางมาฟังธรรม จะได้รับความเกรงใจจากเทวดา และยักษ์ทั้งหลาย ต่อมา สามเณรเจริญเติบโตแตกเนื้อหนุ่ม ถูกความ ก๋าหนัดยินดีบีบคั้น เมื่อไม่อาจบรรเทาความกำหนัดยินดีได้ ก็