ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ถนอมน้ำใจกันไว้
๗๖
สามีว่า “พี่ ถ้าสมมติว่า ภูเขาลูกนี้เป็นทองหมดทั้งลูกและเป็น
สมบัติของพี่ พี่คิดว่าจะให้อะไรฉันบ้าง”
การที่ภรรยาถามเช่นนี้ เพื่อต้องการทดลองใจสามีว่า
รักตนมากขนาดไหน ฝ่ายสามีไม่ทันฉุกคิดอีกทั้งกำลังเหน็ดเหนื่อย
กับการเดินทาง จึงตอบโดยไม่ได้ไตร่ตรองว่า “ถ้าภูเขานี้เป็น
ทองคําอย่างที่เธอว่าจริงๆ ละก็ ฉันจะรักษาไว้ไม่ให้ใครเลย”
ภรรยาเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจมาก คิดว่าสามีไม่รักตน ช่าง
ใจจืดใจดำาแข็งกระด้างราวกับหิน พูดเหมือนกับเราไม่ใช่ภรรยา
อย่างนั้นแหละ ในหัวอกตอนนั้นเอ่อล้นด้วยน้าตาตกใน เกิด
ความน้อยใจแต่ก็ไม่พูดอะไร
ดังนั้น ต้องระวังคำพูดที่ออกมาจากปากโดยไม่ใคร่ครวญ
ให้ดี จะมีผลกระทบกับจิตใจของคนที่เรารัก หากเป็นคําพูดที่ดี
ก็หอมชื่นใจเหมือนดอกมะลิ ยังจิตใจให้เบิกบาน หากเป็นค่าพูด
ที่ทําร้ายจิตใจ ก็เหมือนใบมีดที่คมกริบกรีดลงตรงกลางใจ วาจา
นี่มันคมกว่าหอกกว่าดาบ จะพูดจะจาอะไรก็ให้ระมัดระวัง
สามีภรรยาคู่นั้นเดินทางจนถึงใกล้ๆ พระเชตวัน
เนื่องจากเดินทางมาเหนื่อย รู้สึกกระหายน้ำ ทั้งสองจึงเข้าไป
ยังวิหารเพื่อหาน้าดื่ม
ขณะนั้นเอง พระบรมศาสดาได้ตรวจดูสัตวโลก เห็น