ธรรมะเพื่อประช - การถวายทานและอานิสงส์ : หน้า 150/580

ธรรมะเพื่อประช ไม่ควรดูหมิ่นบุญ ១៤៩ เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอนุโมทนาจบ อุบาสก ท่านหนึ่งมีความปรารถนาจะได้บุญใหญ่ เขาได้กระทําเหตุที่เป็น ทางมาแห่งโภคทรัพย์สมบัติและบริวารสมบัติ จึงกราบทูล อาราธนาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ วันพรุ่งนี้ขอพระองค์ได้โปรดรับภิกษาของพวกข้าพระองค์เถิด” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถามว่า “ต้องการพระภิกษุจำนวนเท่าไร” เขาตอบว่า “ต้องการทั้งหมดพระเจ้าข้า” พระพุทธองค์ทรงเมตตารับการอาราธนาของเขา อุบาสกนั้นเดินประกาศข่าวบุญแก่ชาวเมืองเชิญชวนมหาชน ทั้งหลายให้มาถวายทานแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเหล่าพระ สงฆ์สาวก โดยมีการรวบรวมข้าวปลาอาหารหวานคาวทุกชนิด และมาช่วยกันจัดเตรียมภัตตาหารในที่เดียวกัน เมื่ออุบาสก ประกาศข่าวบุญไปเช่นนั้น ชาวเมืองจำนวนมากพากันนำอาหาร และจตุปัจจัยไทยธรรมมาร่วมบุญด้วย อุบาสกทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรด้วยใจที่เบิกบาน เขา เดินประกาศข่าวบุญไปจนถึงหน้าร้านของเศรษฐีคนหนึ่ง ซึ่ง เป็นผู้มีความตระหนี่ เมื่อเศรษฐีเห็นอุบาสกมาบอกบุญที่หน้าร้าน ของตน ก็รู้สึกขัดเคืองว่า ทำไมไม่นิมนต์พระให้พอเหมาะแก่ กําลังของตน มาเที่ยวรบกวนชาวบ้านอย่างนี้ ทำให้คนอื่น