ธรรมะและการหลอกลวง : หน้า 503/580

ธรรมะเพื่อประชll พูดอย่างหนึ่ง ทำอย่างหนึ่ง ๕๐๒ คําพูดของกาตัวนั้นเป็นความจริง เพียงแต่มันทำไม่ได้ อย่างที่พูดเท่านั้นเอง มันจึงต้องพบกับความหายนะในที่สุด เมื่อนกเหล่านั้นสังเกตอิริยาบถที่ดูแล้วเหมือนมีความ สุขเช่นนั้น ต่างพากันหลงเชื่อและสรรเสริญว่า “น่าสรรเสริญ กาตัวนี้จริงหนอ นอกจากจะประพฤติธรรมแล้วยังสั่งสอนธรรม อีกด้วย” เมื่อพวกนกหลงเชื่อ เวลาจะออกหากิน จึงฝากฝังว่า “ท่านครับ ตัวท่านเองก็กินแต่ลมอย่างเดียว ถ้ากระนั้น ขอให้ ท่านช่วยอนุเคราะห์พวกกระผมด้วย ช่วยดูแลไข่และลูกอ่อน ของพวกเราด้วยเถิด” จากนั้น ฝูงนกต่างพากันออกไปหาเหยื่อ ตามปกติ เมื่อไม่มีใครอยู่ กาเจ้าเล่ห์ก็จิกกินไข่และลูกอ่อนจนอิ่ม แล้วยืนหลับตานิ่งอยู่ในอิริยาบถเดิม ครั้นนกทั้งหลายกลับมา ไม่พบไข่กับลูกอ่อน ต่างพากันส่งเสียงลั่นว่า “ลูกและไข่ของเรา หายไปไหน” แต่ไม่มีใครสงสัยกาเลย เพราะต่างคิดว่าเป็นกา ประพฤติธรรม เมื่อเกิดเหตุบ่อยขึ้น นกพระโพธิสัตว์จึงฉุกใจคิดว่า “ตั้งแต่กาตัวนี้มา ก็เกิดเหตุร้ายขึ้น เราจะจับพิรุธกาตัวนี้เอง” จึงท่าทีเหมือนออกไปหาเหยื่อพร้อมกับนกบริวาร แล้วแอบบิน กลับมา ซุ่มดูอยู่เงียบๆ เห็นกิริยาอาการทั้งหมดของกานั้น