ธรรมะเพื่อประชา: การผูกเวรระหว่างกากับนกเค้า : หน้า 535/580

ธรรมะเพื่อประชา ก่อเวรเพราะ ว า ท ก ร ร ม ๕๓๔ ร้องส่งเสียงดังในเวลากลางวัน เพราะฝูงกาต่างพากันรุมจิกตี กินนกเค้าที่เกาะบนคาคบตั้งแต่กลางวันจนกระทั่งถึงยาม อาทิตย์ตกดิน นกเค้าบางตัวถูกจิกตีจนถึงแก่ความตาย บางตัว ก็บินหนีไปได้ ส่วนตัวที่บินไปแล้ว แต่ยังไม่รอดสายตาของกา ก็จะถูกตามราวีไม่มีหยุดหย่อน ครั้นตกกลางคืน นกเค้ามีความ ได้เปรียบในเรื่องทัศนวิสัยในการมองในที่มืดได้ดีกว่า ก็ข่มเหง รังแกโดยเฉี่ยวศีรษะของพวกกา ทำให้ฝูงกามากมายถึงแก่ ความตาย พระภิกษุที่ทําความสะอาดด้านท้ายมหาวิหารพระเชตวัน ท่านต้องคอยกวาดทิ้งศีรษะของกาที่ตกเกลื่อนกลาดทุกวัน ท่านได้นำเรื่องนี้แจ้งให้กับภิกษุสงฆ์ทั้งหลาย พระภิกษุจึง ประชุมกันในโรงธรรมสภาถึงเรื่องฝูงกากับนกเค้า ทะเลาะจิกตี กันทุกวัน ครั้นสมเด็จพระบรมศาสดาเสด็จมาถึงที่โรงธรรมสภา จึงตรัสถามว่า “ภิกษุทั้งหลาย เธอสนทนากันถึงเรื่องอะไรอยู่หรือ” พระภิกษุกราบทูลถึงเรื่องกากับนกเค้าที่จิกตีกันที่ท้ายมหาวิหาร พระพุทธองค์สดับแล้ว ตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กากับ นกเค้านี้ใช่ว่าจะผูกเวรกันเฉพาะในชาตินี้เท่านั้น แต่ได้เริ่ม ผูกเวรกันมาตั้งแต่ต้นปฐมกัปแล้ว” พระภิกษุพากันกราบทูล