ธรรมะเพื่อประชา: อานิสงส์ของการให้ทาน : หน้า 143/580

ธรรมะเพื่อประชา ให้บ่อย ๆ รวย บ่อยๆ ๑๔๒ ขณะนั้นเอง อุทัยพราหมณ์กำลังจะออกไปข้างนอก เห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับยืนสงบนิ่งอยู่หน้าบ้าน แม้ไม่รู้ ว่าเนื้อนาบุญที่ยอดเยี่ยมที่สุดของโลกมาโปรดถึงบ้าน แต่ก็ได้ ถวายโภชนะที่ภรรยาจัดแจงไว้สําหรับตัวเอง ถวายจนเต็ม บาตรของพระผู้มีพระภาคเจ้า โดยไม่ได้พูดจา หรือสนทนาอะไร กับพระพุทธองค์ ในวันที่ ๒ พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จมาบิณฑบาตที่บ้าน ของอุทัยพราหมณ์อีก พราหมณ์ก็ได้ถวายอาหารจนเต็มบาตร อีกเช่นกัน แม้ในวันที่ ๓ พระผู้มีพระภาคเจ้าก็เสด็จมา บิณฑบาตที่บ้านของพราหมณ์อีก พราหมณ์ก็ได้ใส่โภชนาหาร ถวายจนเต็มบาตรอีก แม้อุทัยพราหมณ์ถวายจนเต็มบาตรตลอด ๓ วัน แต่แท้จริงแล้วมิได้ถวายด้วยศรัทธา ที่ทำไปเพราะกลัว จะถูกชาวบ้านแถบนั้นนินทาว่า มีพระมาโปรดถึงประตูบ้านแล้ว แม้อาหารมีอยู่ตรงหน้าก็ไม่ยอมถวายพระ แต่ในวันนี้ พราหมณ์ ทนไม่ไหว ทันทีที่ถวายอาหารแล้วจึงทูลถามว่า “พระสมณโคดม พระองค์ทรงติดใจในรสอาหารหรือ ถึงได้เสด็จมาบ่อยๆ” เมื่อทรงได้จังหวะ พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสสอน อานิสงส์ของการให้ทานว่า หากจะทำบุญก็ต้องทำบุญบ่อยๆ จนกว่าจะเต็มเปี่ยม และทรงเทศนาให้ฟังตามลำดับ อุทัย-