กงล้อแห่งความเจริญ : หน้า 447/580

Boประช กงล้อแห่งความเจริญ ៤៤៦ ที่มีอยู่ก็จะหมดไปแม้มีสุขแล้วก็ให้เข้าไปหยุดอยู่ตรงกลางกายท่าน ความสุขจะทับทวีเป็นเอกันตบรมสุข อย่างนี้เรียกว่า เข้าไป อาศัยสัตบุรุษอย่างแท้จริง ฉะนั้นให้รู้จักคบสัตบุรุษเช่นนี้ ชีวิต ของเราย่อมปลอดภัยทั้งในโลกนี้และในสังสารวัฏ เมื่อรู้จักการคบหาสัตบุรุษแล้ว ต่อไปต้องเป็นคนตั้งตน ไว้ชอบ ทำตนเองให้อยู่ในกรอบแห่งศีลธรรม เพิ่มพูนคุณธรรม ความดีขึ้นมาในใจ หากเป็นคนตระหนี่ ให้รู้จักเสียสละ หาก ไม่เคยมีศรัทธาในพระรัตนตรัย ก็ทำตัวให้มีความศรัทธา หรือ หากเป็นคนไม่เคยรักษาศีลมาก่อน ก็ตั้งตนให้อยู่ในศีล ศีลจะได้ เป็นเกราะแก้วคุ้มกันภัยให้กับเรา ทำให้ไม่พลัดตกไปในอบายภูมิ *ดั่งเช่นในสมัยหนึ่ง มีโจร ๕๐๐ คน คอยจี้ปล้นชาวบ้าน ที่สัญจรผ่านไปมา ทำให้เป็นที่หวาดระแวงของผู้คนแถวนั้น จน กระทั่งทางการต้องส่งเจ้าหน้าที่ออกปราบ พวกโจรจึงพากันหนี ตายเข้าไปในป่าลึก เมื่อถูกพวกเจ้าหน้าที่ไล่ติดตามไม่ลดละ ต่างเกิดความหวาดกลัวต่อมรณภัย บังเอิญได้ไปพบพระภิกษุ ถือธุดงควัตร กำาลังนั่งสมาธิบำเพ็ญสมณธรรมตามลำพังเพียง รูปเดียว จึงพากันเข้าไปขอความช่วยเหลือจากท่าน ให้ช่วยเป็น ที่พึ่งในยามตกยาก พระเถระเห็นว่า มหาโจรเหล่านี้ได้ทําผิด *มก. ตัณหาวรรควรรณนา เล่ม ๔๓ หน้า ๒๗๓