ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
การให้ที่มีผลมาก (๒)
២៩០
และคิดต่อไปว่า เราควรให้ทานนี้กระฉ่อนไปทั่วทั้งชมพูทวีป
จากนั้น ท่านเข้าไปกราบทูลพระราชาเพื่อขออนุญาต
ทำทาน พระราชาทรงอนุโมทนาในกุศลจิตของท่านเวลามะ
ผู้เป็นอาจารย์ นอกจากนี้ยังทรงสนับสนุนการสร้างมหาทานใน
ครั้งนั้นทุกอย่าง เวลามพราหมณ์ให้สร้างเตาแถวประมาณ ๑๒
โยชน์ ใกล้ฝั่งแม่น้ำคงคา ให้สร้างเรือนคลังใหญ่ไว้ เพื่อเก็บเนยใส
น้ำผึ้ง น้ำอ้อย น้ำมัน งา ข้าวสาร และอุปกรณ์ทำครัวทุกชนิด
ตั้งไว้ตามจุดต่างๆ และจัดหัวหน้าชุดบริจาคออกเป็นแปดหมื่น
กว่าคน เพื่อแยกกันแจกอาหารให้กับมหาชน
ให้คนตีกลอง ประกาศไปทั่วเมืองว่า “ท่านทั้งหลายผู้มี
ความลำบากในการแสวงหาอาหาร จงอย่าได้มีความลำบากอีก
ต่อไปเลย จงบริโภคทานของเวลามพราหมณ์เถิด”
เมื่อผู้จัดการได้เข้ามาเรียนให้พราหมณ์ทราบว่าทุกอย่าง
พร้อมแล้ว เวลามะก็นุ่งผ้าใหม่ เฉวียงบ่า ตกแต่งด้วยเครื่อง
ประดับทุกอย่าง เติมน้ำมีสีแก้วผลึกให้เต็มน้ำเต้าทอง
ท่านได้ทำสัจกิริยาว่า “ถ้าในโลกนี้ ยังมีทักขิไณยบุคคล
ผู้สมควรรับทานนี้ ขอน้ำนี้ไหลออกแล้ว จงซึมไปในแผ่นดิน”
ท่านเอียงปากน้ำเต้าทอง น่าแปลกมากทีเดียว แทนที่น้ำจะไหล
ซึมลงไปในแผ่นดิน กลับเป็นเหมือนถูกขังอยู่ในแก้วน้ำ ไม่ยอม