ความจริงของบุญและบาป : หน้า 359/580

Boประช ทำอย่างไรได้อย่างนั้น ๓๕๘ ได้พิสูจน์แล้วว่า บุญบาปมีจริง เป็นของละเอียดที่รู้เห็นได้ด้วย ธรรมกายเท่านั้น สิ่งที่ละเอียดลึกซึ้งเกินกว่าวิสัยของปุถุชนจะ คิดเองได้ เป็นสิ่งที่ไม่ควรคิด เป็นอจินไตย ดังที่พระพุทธองค์ ตรัสไว้ว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อจินไตย ๔ อย่างนี้ ไม่ควรคิด ผู้ใดคิด ผู้นั้นพึงมีส่วนแห่งความเป็นบ้า ได้รับความลำาบากเปล่า" ในอจินติตสูตรกล่าวถึงอจินไตย ๔ อย่าง ได้แก่ พุทธวิสัย คือเป็นวิสัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น เช่น การแสดง ปาฏิหาริย์ของพระองค์ เป็นต้น อย่างที่ ๒ คือ ฌานวิสัย เป็น วิสัยของผู้มีฌาน เช่น การเหาะเหินเดินอากาศ เป็นต้น อย่างที่ คือ วิบากแห่งกรรม เป็นผลของการกระทำ ถ้าทำบุญย่อมได้ รับผลของบุญ ถ้าทำบาปย่อมได้รับผลของบาป ประการสุดท้าย คือ โลกจินดา คือความคิดในเรื่องของโลก เช่นใครเป็นผู้สร้างโลก ใครเป็นผู้สร้างดวงอาทิตย์ เป็นต้น เรื่องอจินไตยไม่สามารถรู้ได้ด้วยการคิด แต่รู้ได้ด้วย ญาณทัสสนะและเห็นได้ด้วยธรรมจักษุของธรรมกาย คล้ายกับ การรักษาโรคในสมัยก่อน ซึ่งแต่เดิมไม่รู้ว่าโรคต่างๆ เกิดมาจาก สาเหตุอะไร เพราะเราไม่เห็นเชื้อโรคด้วยตาเปล่า ต่อมาเมื่อมี กล้องจุลทรรศน์ เราจึงมองเห็นตัวของเชื้อโรคได้ บุญและบาป ก็เช่นเดียวกัน เป็นของละเอียด เรามองไม่เห็นด้วยตามนุษย์