บุญและการให้ทาน : หน้า 363/580

Boประช ทำอย่างไรได้อย่างนั้น ๓๖๒ บรรลุอรหัตผลเหมือนกัน จะมีความพิเศษแตกต่างกันหรือไม่” พระพุทธองค์ตรัสตอบว่า “เราไม่กล่าวว่ามีความแตกต่างกัน เพราะทั้งสองเป็นผู้หลุดพ้นแล้ว” พระนางสุมนาฟังแล้วเกิดความปีติท่วมท้น ได้อุทานว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ช่างน่าอัศจรรย์จริงหนอ สมควรแล้วที่ ทุกคนควรจะให้ทาน ควรจะทำบุญ เพราะบุญมีอุปการะแก่มนุษย์ แก่เทวดาและบรรพชิต” พระพุทธองค์ตรัสรับว่า “อย่างนั้น แหละสุมนา สมควรแท้ที่คนทั้งหลายจะให้ทานและทำบุญ เพราะบุญมีอุปการะมาก" ฉะนั้น บุญเป็นสิ่งที่ควรกระทำอย่างยิ่ง ตราบใดที่เรา ยังไม่หมดกิเลส ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร จึงไม่ ควรที่จะประมาทในการดำเนินชีวิต ควรหมั่นสั่งสมบุญ ด้วย การให้ทานอย่างสม่ำาเสมอ รักษาศีลให้บริสุทธิ์และหมั่นเจริญ ภาวนา ทำใจของเราให้หยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เมื่อใจของเราหยุดนิ่งถูกส่วน กระแสบุญก็เกิดขึ้นในกลางกาย จะบันดาลให้เราสําเร็จสมปรารถนาทุกอย่างทั้งทางโลกและ ทางธรรม