ธรรมะและการสร้างบารมี : หน้า 263/580

ธรรมะ ประชา ถวายทาน นำมาซึ่งความสุข ๒๖๒ วิเศษสุดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย คือเนื้อนาบุญในพระพุทธศาสนา เหมือนเรื่องราวของนักสร้างบารมีท่านหนึ่ง ตัวท่านเองนับเป็น ผู้ที่มีศรัทธาอันแรงกล้าในพระรัตนตรัยและไม่ใช่แค่ภพชาตินี้ เท่านั้น แต่เป็นเช่นนี้มาหลายภพหลายชาติแล้ว ด้วยอานุภาพแห่งบุญที่ท่านได้สั่งสมไว้อย่างดี มาหลาย ภพหลายชาติได้ส่งผลให้ท่านเป็นผู้ที่มีจิตใจดีงาม น้อมไปในกุศล เมื่อมีผู้ชักชวนไปทำความดี ท่านจะไม่รอช้า เร่งขวนขวายเอา บุญอย่างเต็มที่ ทำให้บุญเก่าตามส่งผลค้ำจุนมาโดยตลอด บุญ ใหม่ก็สร้างบุญเก่าก็หนุนนำ ได้ทำบุญต่อบุญมาเรื่อยๆ ได้สั่งสม บุญใหญ่อันเป็นอุปนิสัยแก่พระนิพพานมานับภพนับชาติไม่ถ้วน แม้จะมีโอกาสสร้างบุญมาหลายภพหลายชาติแล้วก็ตาม แต่ท่านยังทำไม่ถูกเนื้อนาบุญอย่างเต็มที่ จนกระทั่งมาถึงยุคที่ พระโลกนาถเจ้าพระนามว่า อัตถทัสสี ได้เสด็จอุบัติขึ้นในโลก ทรงประกาศพระสัทธรรม ยังสรรพสัตว์ทั้งหลายให้ดื่ม ใน รสพระธรรม มีผู้เข้าถึงธรรม ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์กัน มากมายนับไม่ถ้วน ตอนที่พระบรมศาสดาพระนามว่า อัตถทัสสี ยังทรงพระชนมชีพอยู่นั้น นักสร้างบารมีท่านนี้ไม่มีโอกาสเข้าเฝ้า พระบรมศาสดา เพราะยังไม่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์ จนกระทั่งวัน เวลาผ่านไป พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้ว