ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผลแห่งการถวายดอก ปทุม
๓๒๕
เมื่อพระโพธิสัตว์เสด็จออกมหาภิเนษกรมณ์ บรรลุพระ
สัพพัญญุตญาณแล้ว และกำลังเสด็จประกาศพระสัทธรรมอยู่ที่
กรุงราชคฤห์ พระราชบิดา คือพระเจ้าสุทโธทนะทรงสดับข่าว
จึงส่งคณะอำมาตย์ไปหลายคณะเพื่อนิมนต์พระบรมศาสดา แต่
ทุกๆ คนที่ไปล้วนได้บรรลุธรรมและไม่มีผู้ใดกลับมาแจ้งข่าว
ทําให้พระราชาคาริว่า เราส่งคนไปมากมาย แต่ไม่ได้ฟังข่าวคราว
ลูกของเราเลย ส่วนอุทายีเป็นเพื่อนกับลูกเรา มีความรักเรา
เห็นทีเราต้องส่งอุทายีนี้ไป พระองค์รับสั่งให้เรียกท่านมาเข้าเฝ้า
พลางตรัสว่า “พ่อจงนำบุรุษ 9,000 คนเป็นบริวารไปยัง
กรุงราชคฤห์ และนำลูกของเรากลับมาให้ได้” กาฬุทายีทูลว่า
“ถ้าหม่อมฉันได้บวช หม่อมฉันก็จักทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าให้เสด็จ
มาที่นี่”
เมื่อได้รับอนุญาต กาฬุทายีรีบไปยังกรุงราชคฤห์ ท่าน
ไปยืนฟังธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้า และหลังจากฟังธรรม
ก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์พร้อมบริวารทั้งหมด จากนั้นจึงทูล
ขอบวช พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ประทานการบวชให้ด้วยเอหิภิกขุ
อุปสัมปทา เมื่อบวชแล้ว ท่านก็รอคอยเวลาที่จะกราบทูลให้
เสด็จกลับยังเมืองกบิลพัสดุ์ จนกระทั่งใกล้ฤดูฝน ท่านได้
พรรณนาถึงการเสด็จกลับสู่พระนครแห่งตระกูลว่า
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ บัดนี้หมู่ไม้ทั้งหลายมีดอกและ