ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ปีใหม่นี้ สร้างบารมีกันต่อไป
๔๖๗
เปี่ยมเมื่อไร จะช่วยผู้อื่นให้พ้นจากทุกข์ ท่านอุปมาไว้ว่า
ธรรมดา าย่อมแผ่ความเย็นไปให้คนดีและคนเลวเสมอกัน
ชะล้างมลทินคือธุลีออกได้ฉันใด แม้เราก็จงเจริญเมตตาให้
สม่ำเสมอ ไปในคนทั้งที่เกื้อกูลและไม่เกื้อกูลฉันนั้น
บารมีประการสุดท้าย ได้แก่อุเบกขาบารมี คือการรู้จัก
วางใจเป็นกลางๆไม่ยินดียินร้ายในโลกธรรม ไม่เลือกที่รักผลักที่ชัง
รู้จักทำตัวเหมือนแผ่นดินที่วางเฉยต่อของไม่สะอาดหรือสะอาด
ที่เขาทิ้งลงไป เว้นขาดจากความโกรธและความยินดีต่อสิ่ง
ทั้งสองนั้น
แม้พวกเราควรฝึกตนให้เป็นคนหนักแน่น นิ่งเฉยเหมือน
แผ่นดิน เป็นผู้มีอุเบกขาธรรมอยู่ในใจ รู้จักรักษาใจให้เป็นกลางๆ
รู้จักปล่อยวางได้ ถึงเวลาหยุดนิ่ง ใจจะปลดปล่อยวางจาก
สรรพสิ่งนอกตัวได้สบายๆ และย้อนกลับเข้ามาหยุดอยู่ที่ตั้ง
ถาวรของใจ คือศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ได้อย่างง่ายๆ ทำให้
เข้าไปพบกับแหล่งกำเนิดแห่งความสุข และความบริสุทธิ์ที่แท้จริง
เข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของพวกเรา
ทุกๆ คน ปีใหม่นี้ เรามาเริ่มต้นชีวิตด้วยการสร้างบารมีให้ยิ่ง
กว่าปีที่ผ่านมา ให้ทุกเวลานาทีของชีวิต เป็นไปเพื่อการสั่งสม
บุญบารมี เพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมกันทุกคน