ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ต้นแบบแห่งความดี
៤៧៩
เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี การสร้างบารมีเป็นงานที่
แท้จริงของมวลมนุษยชาติ พระบรมโพธิสัตว์ในกาลก่อนท่านทํา
อย่างนี้ คือสร้างบารมีไปจนกว่าบารมีจะเต็มเปี่ยม ได้บรรลุ
จุดหมายปลายทางของชีวิต ดังนั้นเราเกิดมาภพชาติหนึ่ง ก็เพื่อ
สั่งสมบุญบารมีเท่านั้น บุญที่เราได้ทำไว้ดีแล้ว จะเป็นเสบียงใน
การเดินทางไกลในสังสารวัฏ ทำให้เรามีความสุขตลอดเส้นทาง
ของชีวิต จนกระทั่งได้เข้าถึงบรมสุขอันเป็นนิรันดร์ คือได้ถึง
ฝั่งแห่งพระนิพพาน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ทุติยาปุตตกสูตร ว่า
“ข้าวเปลือก ทรัพย์ เงินทอง หรือข้าวของ ที่หวงแหน
อย่างใดอย่างหนึ่งมีอยู่ ทาส กรรมกร คนใช้ และผู้อาศัย
ของเขา พึงพาเอาไปไม่ได้ทั้งหมด จะต้องถึงซึ่งการละทิ้งไว้
ทั้งหมด ก็บุคคลทำกรรมใด ด้วยกาย ด้วยวาจา หรือด้วยใจ
กรรมนั้นจะเป็นสมบัติของเขา และเขาย่อมพาเอากรรมนั้นไป
อนึ่งกรรมนั้นย่อมติดตามเขาไป เหมือนเงาติดตามตัว ฉะนั้น
เพราะฉะนั้น บุคคลควรทำกรรมดี สั่งสมไว้สำหรับภพหน้า
บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า”
มนุษย์ที่เกิดมาต่างแสวงหาหนทางที่จะนำไปสู่ความสุข
หลุดพ้นจากความทุกข์ จากกิเลสอาสวะ แต่เนื่องจากปัญญายัง