เลิกตระหนี่ ชีวีสดใส : หน้า 165/580

ธรรมะ ประช เลิก ตระหนี่ ชีวีสดใส ๑๖๔ ชีวิตของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีความทุกข์เป็นพื้นฐาน เพราะต่างเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น ตั้งแต่วันแรกเกิด จนกระทั่งถึงวันหลับตาลาโลก หากเราเข้าใจ ความเป็นจริงของชีวิต เราจะได้แสวงหาหนทางแห่งความพ้นทุกข์ ด้วยการปฏิบัติธรรม ซึ่งจะทำให้เราหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ หลุดพ้นจากความโลภ ความโกรธ ความหลงไปถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ ว่า “ตสุมา วิเนยฺย มจฺเฉร์ ทชฺชา ทานํ มลาภิภู ปติฏฐา โหนฺติ ปาณิน ปุญฺญ่ หิ ปรโลกสฺมี เพราะฉะนั้น บัณฑิตพึงครอบงำมลทิน กำจัดความ ตระหนี่เสีย แล้วให้ทานเถิด เพราะบุญ ย่อมเป็นที่พึ่งของ สัตวโลกทั้งหลายในโลกหน้า” ความตระหนี่เป็นภัยในวัฏสงสาร เป็นมลทินของใจ ทำให้ ใจมืดบอด คับแคบ สละไม่ออก หวงแหนทรัพย์ไว้เพราะกลัว ทรัพย์จะหมดไป บางคนนอกจากตนเองจะตระหนี่แล้ว ยัง ชักชวนคนอื่นให้ตระหนี่ตามอีกด้วย คนตระหนี่ไปเทวโลกไม่ได้ แต่บุญจากการให้ทาน จะนำพาสัตวโลกไปสู่สุคติโลกสวรรค์ได้