ธรรมะเพื่อประช : หน้า 272/580

ธรรมะเพื่อประช ยิ่งให้ สมบัติใหญ่ยิ่งไหลมา กิเลสเบาบาง ควรแก่การตรัสรู้ธรรม เมื่อเสร็จสิ้นศาสนกิจ พระองค์พร้อมด้วยหมู่ภิกษุก็เสด็จกลับมาสู่กรุงสาวัตถี ชาวกรุงสาวัตถีรู้ข่าวการกลับมาของพระศาสดาและ พระสาวก จึงชักชวนกันถวายอาคันตุกทาน คือ การรับบุญ เลี้ยงภัตตาหารพระตามกำลังของตน สาธุชนบางท่านที่มีกำลัง มากก็รับเป็นเจ้าภาพเลี้ยงพระหลายรูป บางท่านมีกำลังน้อย ก็รับไปคนละรูปสองรูป เพื่อฉลองต้อนรับการกลับมาของ สมเด็จพระบรมศาสดาและหมู่สงฆ์ ในครั้งนั้น มีหญิงชรายากจนคนหนึ่ง เห็นผู้มีบุญทั้งหลาย ต่างมีความปีติเบิกบานในการรับเลี้ยงพระ จึงเกิดความศรัทธา ขึ้นมา อยากจะทำบุญเลี้ยงพระกับเขาบ้าง แต่ตนเป็นมหา ทุคคตะ หาเช้ากินค่ำ แม้อยากจะทำบุญแต่ก็ไม่กล้ารับปาก เพราะกลัวตนจะทำไม่ได้ ไทยธรรมที่มีอยู่ก็ไม่ประณีต มีแต่ อาหารหยาบๆ ไม่มีรสไม่มีชาติใดๆ อีกทั้งถ้าตนตัดสินใจที่จะ ทำทาน นั่นหมายถึงตนจะต้องอดอาหารมื้อนั้นไปด้วย หญิงชราตัดสินใจอยู่นาน ความคิด ๒ อย่าง ต่างชิงช่วง และช่วงชิงตลอดเวลา คือจะให้หรือไม่ให้ดี จนผู้มีบุญทั้งหลาย *มก. กุณฑกกุจฉิสินธชาดก เล่ม ๕๔ หน้า ๓๐