ธรรมะเพื่อประช : หน้า 212/580

ธรรมะเพื่อประช ให้สิ่งที่ดีย่อมได้สิ่งที่ ๒๑๑ โดยไม่คิดเอาคืนหรือตระหนี่หวงแหน ผู้ที่บริจาคสิ่งที่บริจาคได้ ยาก ชื่อว่าให้ของที่พอใจ ย่อมได้ของที่พอใจทุกเมื่อ” ในกาลต่อมา หลังจากที่เศรษฐีได้สร้างมหาทานบารมีใน ครั้งนั้นแล้ว ท่านก็สิ้นชีวิตลง ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต มนุษย์เราตายแล้วไม่สูญ ตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลสอาสวะ ยังต้องกลับมาเกิดอีก บุญที่ได้สร้างไว้ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งดีและชั่ว ไม่ได้หนีหายไปไหน ยังคงตามส่งผลตลอดเวลา ท่านเศรษฐีก็ เช่นเดียวกัน เมื่อท่านละจากโลกนี้ไปแล้ว ด้วยผลบุญที่สั่งสมไว้ อย่างดีแล้ว ทําให้ท่านไปบังเกิดเป็นเทพบุตรอยู่ในหมู่เทพชื่อ มโนมยะ ซึ่งแปลว่า สําเร็จด้วยใจ คือเทวดาเหล่านั้นปรารถนา สิ่งใด ต้องการสิ่งใด เพียงคิดเท่านั้น ก็สำเร็จสมปรารถนา ทุกอย่างทุกประการ เมื่อเทพบุตรได้เห็นทิพยสมบัติของตน บังเกิดขึ้นมากมายและวิมานก็ใหญ่โตมโหฬารเช่นนั้น ยิ่งบังเกิด ความปีติท่วมท้น นึกถึงบุพกรรมที่ได้ทำไว้อย่างดีแล้วครั้งที่ยัง เป็นมนุษย์ ทําให้มีความปรารถนาอยากเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาค เจ้า คืนหนึ่ง ขณะที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประทับอยู่ ณ เชตวันมหาวิหาร เทพบุตรมาเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วย รัศมีกายที่งดงามสว่างไสว ทำให้วิหารพระเชตวันสว่างไสวเจิดจ้า