ธรรมะเพื่อประชาชน: การให้และบุญ : หน้า 315/580

ธรรมะเพื่อประชll เลิก ตระหนี่ ตลอดไป(๒) ๓๑๔ สังสารวัฏ การจะได้สมบัติมานั้น มีทางเดียว คือ ต้องเป็นผู้ให้ ก่อน ด้วยการบริจาคทาน ไม่หวงแหน ต้องให้เท่านั้นจึงจะได้ ไม่ให้ก็ไม่ได้ จะให้กับสัตว์เดียรัจฉานก็ดี จะให้กับมนุษย์ก็ดี หรือ จะให้กับผู้ทรงศีล มีศีล ๑๐ ศีล ๒๒๗ กระทั่งให้กับผู้ที่ได้ ฌานสมาบัติ หรือเป็นโคตรภูบุคคล ตลอดจนเป็นพระอริยเจ้า ผู้เป็นทักขิไณยบุคคลก็ดี ถ้าให้ถูกแหล่งแห่งบุญ ถูกเนื้อนาบุญ บุญนั้นจะให้ผลเกินควรเกินคาด เป็นอสงไขยอัปปมาณัง *ความเดิมได้กล่าวไว้ถึงตอนที่ท้าวสักกเทวราชได้เสด็จ ลงจากเทวโลก เพื่อมาทรมานอิลลีสเศรษฐีให้กลับตัวกลับใจใหม่ โดยได้แปลงกายเป็นอิลลีสเศรษฐีไปเข้าเฝ้าพระราชา และแจ้ง ความจำนงว่า ขอให้พระราชาสั่งให้พวกราชบุรุษไปขนทรัพย์ ของตนเข้ามาไว้ในพระคลังหลวง แต่พระราชาทรงปฏิเสธ อิลลีสเศรษฐีจึงขอพระบรมราชานุญาตให้ตนบริจาคทานแก่ คนยากจนได้ตามความพอใจ เมื่อได้รับพระบรมราชานุญาตแล้ว ท่านรีบออกเดินทาง ไปบ้านอิลลีสเศรษฐี พวกคนรับใช้และบริวารเห็นเศรษฐีกลับมา ต่างพากันห้อมล้อม โดยไม่มีใครสังเกตว่า นี่คืออดีตเจ้าของ ทรัพย์ที่แท้จริง ท้าวสักกะบอกทุกคนในบ้านว่า “เราเป็น *มก. อิลลีสชาดก เล่ม ๕๖ หน้า ๒๕๓