ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ต้นแบบแห่งความดี
៤៨១
สู่อบายภูมิ พวกเราทั้งหลายนับเป็นผู้โชคดีที่พระสัมมาสัมพุทธ
เจ้าได้เสด็จอุบัติขึ้นมา เพื่อขจัดความมืดมิด คือ อวิชชา ขจัด
มิจฉาทิฏฐิให้หมดสิ้นไป ทำให้ได้รับแสงสว่างแห่งธรรม นำพา
สรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากทุกข์ พบสุขที่ทุกคนปรารถนาอย่าง
แท้จริง พระองค์ทรงแนะนำให้ผู้หลงปฏิบัติผิด ได้กลับมา
ดำเนินชีวิตอยู่บนเส้นทางที่ถูกต้องไปสู่อายตนนิพพาน อันเป็น
เอกันตบรมสุข
*เหมือนในสมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จประทับ
อยู่ที่โกลิยชนบท มีบุรุษชื่อ ปุณณะ ผู้ประพฤติวัตรเหมือนโค และ
เสนียอเจละ ผู้ประพฤติวัตรเหมือนสุนัข คือแสดงอากัปกิริยา
เหมือนสุนัข กินคูตรเป็นอาหาร ชอบนอนตามกองขยะ ทั้งสอง
ได้ไปเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า ปุณณะทูลถามพระพุทธองค์ว่า
ผู้ประพฤติวัตรเหมือนสุนัข ทำในสิ่งที่ผู้อื่นยากจะทำได้ คติใน
ภพเบื้องหน้าของเขาจะเป็นอย่างไร
พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสโทษของการประพฤติวัตร
ของสุนัขว่า “ผู้บำเพ็ญกุกกุรวัตร คือ สุนัขมีข้อปฏิบัติอย่างไร
ก็ปฏิบัติเหมือนสุนัขทุกอย่าง ครั้นตายไป จะทำให้เข้าถึงความ
เป็นสหายของสุนัข คติของผู้เห็นผิดเช่นนี้มี ๒ อย่าง คือ นรก
*มก. กุกกุโรวาทสูตร เล่ม ๒๐ หน้า ๑๔๖