ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 185/580

ธรรมะเพื่อประชll เศรษ รษฐีผู้มีใจ ตระหนี่ ของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า” ១៨៤ เศรษฐีพอใจจึงให้เข้าไปนั่งรอในบ้าน จากนั้นเทพบุตร อีกองค์ก็มา เมื่อจะขอภัตตาหารจึงกล่าวว่า “การให้ทาน เป็น สิ่งที่ทำได้ยาก เพราะต้องเอาชนะความตระหนี่ก่อนแล้วจึงจะ ให้ทานได้ อสัตบุรุษทั้งหลายย่อมไม่ให้ทานตามที่สัตบุรุษทำแล้ว เพราะธรรมของสัตบุรุษอันผู้อื่นรู้ได้ยาก เพราะฉะนั้นการไป จากโลกนี้ของสัตบุรุษ กับอสัตบุรุษจึงต่างกัน อสัตบุรุษย่อมไป สู่นรก ส่วนสัตบุรุษย่อมไปสู่สวรรค์” เศรษฐีจึงให้เข้าไปนั่งรอในบ้าน จากนั้นเทพบุตรอีกองค์ ก็เข้าไปขอภัตตาหาร โดยกล่าวว่า “บัณฑิตย่อมให้ไทยธรรม แม้จะมีเพียงเล็กน้อยก็ให้ได้แต่บางคนแม้มีไทยธรรมมากก็ให้ไม่ได้ ทักษิณาทานที่บุคคลให้ด้วยใจผ่องใสแม้เพียงเล็กน้อยก็มีผลมาก” ต่อมาเทพบุตรอีกองค์ก็เข้าไปหาเศรษฐีแล้วกล่าวว่า “พราหมณ์ผู้แสวงหาอาหารด้วยความบริสุทธิ์ชื่อว่าได้ ประพฤติธรรม บุคคลผู้เลี้ยงดูบุตรและภรรยา เมื่อมีไทยธรรม น้อยก็ควรเฉลี่ยแบ่งปันให้แก่สมณพราหมณ์ บุคคลนั้นชื่อว่า ผู้ประพฤติธรรม แม้บุคคลจะฆ่าสัตว์จำนวนนับพันเพื่อบูชายัญ แต่การกระทํานั้น ก็ไม่ถึงส่วนเสี้ยวแห่งผลของทาน ที่คนเข็ญใจ ผู้ยังไทยธรรมให้เกิดโดยชอบธรรมให้อยู่”