ที่พึ่งในภพหน้า : หน้า 436/580

ธรระพี ประช ที่พึ่งในภพหน้า ๔๓๕ เราเกิดมาภพชาติหนึ่งเพื่อสร้างบุญบารมี ไม่ใช่เพื่อ เพลิดเพลินอยู่ในโลกนี้ ปล่อยให้ชีวิตผ่านไปวันหนึ่งๆ เป้าหมาย สูงสุดในการเกิดเป็นมนุษย์ทุกๆ คน จะต้องบรรลุมรรคผลนิพพาน มนุษย์ส่วนใหญ่มักใช้เวลาไปกับการทำมาหากิน หาทรัพย์มา หล่อเลี้ยงครอบครัว สนใจกับเรื่องนอกตัว เช่น คน สัตว์ สิ่งของ มากกว่าเวลาที่ให้กับสิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างแท้จริง เพราะฉะนั้น เราควรใช้เวลานี้ให้เป็นประโยชน์ต่อการทำพระนิพพานให้แจ้ง ด้วยการใช้เวลาอันน้อยนิดนี้ให้เกิดคุณประโยชน์สูงสุด โดยเฉพาะการปฏิบัติธรรมซึ่งถือเป็นภารกิจหลักและเป็น แก่นแท้ของชีวิตทุกๆ คน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ปฐมชนสูตร ว่า “ชีวิตถูกชรานำเข้าไปใกล้ความตาย ผู้ที่ถูกชรานำ เข้าไปใกล้แล้ว ย่อมไม่มีที่ต้านทาน เมื่อบุคคลเล็งเห็นภัยใน ความตายนี้ ควรทำบุญทั้งหลายอันนำความสุขมาให้ ความ สำรวมกาย วาจา ใจในโลกนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความสุขแก่ ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้ว ผู้ซึ่งสั่งสมบุญไว้ตั้งแต่เมื่อยังมีชีวิตอยู่” สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์หรือสิ่งของ เมื่อเกิดขึ้นก็ตั้งอยู่ได้ชั่วขณะ ในที่สุดทุกอย่างต้องแตกสลายไป ตามกาลเวลา มนุษย์เราเกิดมาพร้อมกับความแก่ ความเจ็บ