ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ส อ น ต น ส อ น คนให้ถึงธรรม
๕๑๙
เล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ คาถา อุทาน
อิติวุตตกะ ชาดก อัพภูตธรรม เวทัลละ แต่เขาไม่รู้ตามความ
เป็นจริงว่า นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินี
ปฏิปทา อย่างนี้แล บุคคลนั้นชื่อว่า ดุจวลาหกคำรามแต่ไม่
ตกลงมา
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลดุจวลาหกตกแต่ไม่คำราม
คือ บุคคลบางคนในโลกนี้ไม่ได้เล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ เคยยะ
เวยยากรณะ เป็นต้นนั้น แต่เขารู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์
นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา อย่างนี้แล
บุคคลนั้นชื่อว่า ดุจวลาหกตกลงมาแต่ไม่คำราม
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลดุจวลาหกทั้งไม่คำรามทั้งไม่
ตกลงมา คือ บุคคลบางคนในโลกนี้ ไม่ได้เรียนธรรม คือ สุตตะ
เคยยะ เวยยากรณะ เป็นต้น ทั้งไม่รู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์
นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา อย่างนี้แล
บุคคลนั้นชื่อว่าดุจวลาหกทั้งไม่คำรามทั้งไม่ตกลงมา
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลดุจวลาหกทั้งคำรามทั้งตกล
มา คือ บุคคลบางคนในโลกนี้ ได้เล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ
เคยยะ เวยยากรณะ เป็นต้น ทั้งรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์
นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา อย่างนี้แล