ธรรมะแห่งการให้และการถวายภิกษา : หน้า 245/580

ธรรมะ ประช คิดก่อน พูด ก่ อ น ทำก่อน ได้ก่อน ๒๔๔ อุบาสกท่านนั้นได้ฟังแล้ว เกิดความเลื่อมใส เมื่อสิ้นสุด การแสดงธรรมิกถา มหาชนกลับกันหมดแล้ว เวเทหะได้เข้าไป ถวายนมัสการพระบรมศาสดาและกราบทูลถามว่า “วันพรุ่งนี้ ขอพระองค์ทรงเมตตารับภิกษาของข้าพระองค์เถิด” พระบรมศาสดาตรัสว่า “อุบาสก ภิกษุสงฆ์มีจํานวนมาก ท่านจะรับไหวหรือ” อุบาสกทูลถามว่า “ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ภิกษุสงฆ์ มีประมาณเท่าไรพระเจ้าข้า” พระบรมศาสดาตรัสว่า “มี ๖,๘๐๐,๐๐๐ รูป” แม้จะมีพระภิกษุสงฆ์มากมายถึงเพียงนี้ อุบาสกก็ไม่ วิตกกังวล กลับมีความปีติเบิกบานใจ ที่จะได้ถวายทานแด่ภิกษุ จำนวนมากมายถึงเพียงนั้น อุบาสกได้กราบทูลว่า “ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ ขอพระองค์ทรงรับนิมนต์ภิกษาของข้าพระองค์ พร้อมภิกษุทั้งหมดไม่เว้นแม้แต่สามเณรเพียงรูปเดียวด้วยเถิด พระเจ้าข้า” พระศาสดาจึงทรงรับนิมนต์ อุบาสกรีบกลับ และสั่งให้บริวารเตรียมปัจจัยไทยธรรม เพื่อถวายมหาทานครั้งยิ่งใหญ่นี้โดยจัดเตรียมกันอย่างสนุกสนาน เบิกบานจนถึงวันรุ่งขึ้น เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว จึงให้คนไป