ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
อ ส ท ส ท า น
๑๕๕
เราเกิดมาภพชาติหนึ่ง ก็เพื่อแสวงหาที่พึ่งที่ระลึกอัน
แท้จริง แสวงหาสิ่งที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นสุขได้ด้วย
ตนเองและเป็นตัวตนที่แท้จริง สิ่งที่เราต้องการนี้ รวมประชุม
อยู่ในธรรมกายทั้งหมด ธรรมกายคือแก่นของชีวิต เป็นชีวิตใน
ระดับลึกที่อยู่ภายในตัวของเราที่ทุกคนมีสิทธิ์จะเข้าถึงได้หาก
ฝึกใจให้หยุดนิ่ง ถ้าหยุดได้เมื่อใด ก็เข้าถึงได้เมื่อนั้น ไม่จำกัด
ด้วยกาลเวลา ถ้าเราเข้าถึงธรรมกาย ชีวิตเราจะมีการเปลี่ยน
แปลงไปสู่ความเที่ยงแท้ถาวร มีความมั่นคงของชีวิต และมี
ความสุขที่แท้จริง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน พิลารโกสิยชาดก ว่า
“บุคคลผู้ตระหนี่ กลัวความยากจน ย่อมไม่ให้อะไรๆ
แก่ผู้ใด ความกลัวจนนั่นแหละ จะเป็นภัยแก่บุคคลผู้ไม่ให้
และจะกลับมาถูกต้องคนพาล ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
เพราะเหตุนั้น บัณฑิตพึงครอบงำมลทิน กำจัดความตระหนี่
แล้วจึงให้ทานเถิด เพราะบุญย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย
ในโลก”
“การให้” เป็นการสร้างความดีที่ง่ายที่สุด แต่ส่งผลดีต่อ
ชีวิตของเราอย่างมาก “การให้” ได้หล่อเลี้ยงสถาบันครอบครัว
สังคม ประเทศชาติ จนถึงระดับโลก ให้ทุกชีวิตดำรงอยู่ได้อย่าง