มหาทาน: เสบียงสู่ความหลุดพ้น : หน้า 331/580

ธรรมะ ประชาช มหาทาน คือเสบียงสู่ความหลุดพ้น ကမာဝ การเดินทางไกลในสังสารวัฏ เพื่อไปให้ถึงจุดหมาย ปลายทาง คืออายตนนิพพาน อันเป็นแดนเกษมจากกิเลส เครื่องร้อยรัดทั้งหลาย เราจะต้องสร้างบารมีกันอย่างเต็มที่ หลอมใจของนักสร้างบารมีทุกดวงให้เป็นดวงเดียว ต้องเป็น กัลยาณมิตรให้กันและกัน รักสามัคคีกันแน่นแฟ้นยิ่งกว่าพี่น้อง ร่วมอุทร การสร้างบารมีอย่างนี้จึงจะมีประสิทธิภาพ ก้าวไป ข้างหน้าพร้อมๆ กัน อีกทั้งหมั่นทำความบริสุทธิ์ภายในให้เกิดขึ้น ควบคู่ไปกับงานสร้างบารมี หากทำได้อย่างนี้ เราย่อมจะ ประสบความสุขความสำเร็จในทุกๆ ขั้นตอนของชีวิต มีวาระพระบาลีที่ปรากฏอยู่ใน อาทิตตชาดก ความว่า “เอวมาทิปิโต โลโก ชราย มรเณน จ นีหเรเถว ทาเนน ทินฺนํ โหติ สุนีภต์ โลกถูกชราและมรณะเผาแล้ว บุคคลพึงนำออกเสีย ด้วยการให้ทาน ทานที่ให้แล้วจะน้อยก็ตาม มากก็ตาม ชื่อว่า เป็นอันนำออกดีแล้ว” ชีวิตของมนุษย์ทุกคนต่างถูกความแก่ ความเจ็บและความ ตายเผาลนอยู่เป็นนิตย์ ทรัพย์สมบัติภายนอกเป็นเพียงแค่ ทรัพย์หยาบ ไม่อาจน่าติดตัวไปในภพชาติหน้าได้ บัณฑิต นักปราชญ์ผู้มีปัญญาทั้งหลายจึงสรรเสริญการให้ทาน เพราะ