ธรรมะเพื่อประช: ผลของความเพียรพยายาม : หน้า 124/580

ธรรมะเพื่อประช ผลของความเพียรพยายาม ๒๓ เมื่อเจริญวัย ได้ออกบวชเป็นฤๅษี มีฤๅษี ๕๐๐ ตน เป็นบริวาร อาศัยอยู่ที่เชิงเขาในป่าหิมพานต์ในสมัยนั้นเกิดความแห้งแล้งมาก นํ้าในแม่นํ้าก็เหือดแห้ง เมื่อพวกสัตว์ทั้งหลายไม่ได้นํ้าดื่ม ต่าง พากันเดือดร้อน ในหมู่ดาบสเหล่านั้น มีดาบสรูปหนึ่งเห็นความลำบาก ของเหล่าสัตว์ เกิดความสงสาร จึงตัดต้นไม้มาทำเป็นรางแล้ว ขังนํ้าให้เป็นที่ดื่มกินของพวกสัตว์ เมื่อสัตว์ทั้งหลายมากินน้ำ มากขึ้นเรื่อยๆ ดาบสจึงไม่มีโอกาสไปหาผลไม้มาเป็นอาหาร แม้ ดาบสเองก็ซูบผอมเพราะอดอาหาร แต่ยังคงมีนํ้าใจที่เต็มเปี่ยม ด้วยเมตตากรุณาให้น้ำอยู่นั่นเอง ฝูงเนื้อเห็นความตั้งใจของท่าน พากันคิดว่า ดาบสนี้ให้ นํ้าดื่มแก่เรา จึงไม่มีโอกาสไปหาผลไม้ ต่างทำกติกากันว่า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้ที่มาดื่มน้ำจงคาบผลไม้มาตามสมควรแก่ กำลังของตนด้วย ตั้งแต่นั้นมา เหล่าสัตว์ทั้งหลายต่างคาบผลไม้มีผลมะม่วง และขนุน เป็นต้น มาให้ดาบส ผลไม้ที่สัตว์ต่างๆ เหล่านั้นน่ามา ให้ รวมกันแล้วได้วันละประมาณ ๒ เล่มเกวียน ทำให้ดาบสทั้ง ๕๐๐ พลอยได้ฉันผลไม้นั้นไปด้วย แม้ฤดูแล้งจะผ่านไปแล้วก็ตาม สัตว์ทั้งหลายก็ยังคงคาบผลไม้มาให้ทุกวัน เพราะระลึกถึงความ